Staking

En toen sloeg het noodlot toe: de onderwijsbonden staken dus de scholen zitten dicht!! Woensdag begon het gerommel, donderdag en vrijdag waren we zelf weg, en sinds gisteren doet ook de blanke onderwijsbond mee en is de school van onze meiden ook gesloten. Dus zit ik nou de hele dag met een stuk of vijf blagen in huis, die zich lopen te vervelen omdat op de playmobil na zo ongeveer al het speelgoed al richting boot is. Dus is mijn telefoon ingepikt om spelletjes te doen en video’s op te nemen, en hangen ze in de bank (annex composthoop) vegetatief tv te kijken. Maar wat vooral sneu is, is dat de meiden niet eens echt afscheid hebben kunnen nemen van school – nu blijkt ineens dat woensdag hun laatste schooldag is geweest. Er is een klein kansje dat de staking donderdag is afgelopen, maar ik geloof nooit dat ze op vrijdag – die laatste halve schooldag voor het weekend – weer gaan beginnen met lesgeven.

Maar behalve de onderwijzers staakt ook het verplegend personeel in de staatsziekenhuizen, en daarbij vallen onze ‘zorgen’ volledig in het niet. Als ze hier staken, wordt er ook echt, volledig gestaakt: geen mens meer in het ziekenhuis. (En wie wel zou willen werken, wordt door de heetgebakerde vakbondsleden wel zo bedreigd dat-ie niet meer durft.) Ambulances met hoogzwangere vrouwen en andere kritieke patiënten worden bij de poort tegengehouden en teruggestuurd, premature baby’s zijn zonder pardon achtergelaten, met alleen de bewaking om voor ze te zorgen. Naar geruchten zijn er zelfs al kindjes overleden omdat ze geen eten kregen. De prvié-ziekenhuizen hebben minstens 100 prematuurtjes opgenomen. Ook het leger plus legio burger-vrijwilligers springen bij in de ziekenhuizen.
Eén dode is er in elk geval gevallen, een kennis van Heather uit het GGA-bestuur: vrouw, net bevallen, krijgt complicaties, maar kan niet gestabiliseerd worden op de IC omdat er geen personeel is. Gevolg: moeder overleden. Stel had jarenlang geprobeerd zwanger te worden, eindelijk gelukt, zwangerschap tot het einde toe voldragen, en dan dit. Zo ongelofelijk triest. Als er niet was gestaakt, was het nooit gebeurd. Maar de stakers zijn meedogenloos. “Ik lever pas zorg als aan mijn salariseisen wordt voldaan.” Kei- en keihard is dat volk. Ze zouden die gasten dood door schuld ten laste moeten leggen!!