woensdag 28 januari 2009

Gemengd bedrijf


Gemengd bedrijf: aardappels, knollen, graan,
het varken en de kip, de koe, het paard,
de mens, het huis, de stal, het groene land,
de nacht, de dag, de kringloop van de maan,
het schommelen van de wieg, de wekroep van de haan,
drift, vruchtbeginsel, rijping, ooi en lam,
zomer en winters, appels, pruimen, jam –
slagregen, windhoos, hagel, bliksem, brand,
onkruid en schimmel, schurft, rot, kramp,
pest, mond- en klauwzeer, koepok, staar,
rat, muis, insect, de worm die knaagt,
het stervend vee, de schoot die nimmer draagt,
roddel, venijn, blindheid en starre waan –
zegen en ramp aan ziel en lijf, zo drukt
en rust Gods hand op het gemengd bedrijf.




(Kreeg ter kerstattentie een prachtige dichtbundel toegestuurd van het ND, Brandaan van de christelijke poëzie. Daar stond dit pareltje in van Koos Geerds.)

dinsdag 27 januari 2009

Gekkiggeit


Opmerkelijk bericht uit Nigeria, vanochtend hier op de radio. Kennelijk al een paar dagen oud en vast een hoax, maar niettemin te leuk om jullie te onthouden. Van de site van Het Nieuwsblad(.be) van gisteren:

Nigeriaanse geit beticht van gewapende overval

Op een politiebureau in Nigeria wordt een geit vastgehouden op verdenking van een gewapende overval. Volgens agenten van de burgerwacht werd er ingebroken in een Mazda 323 en veranderde de dader daarna in een geit.

Het zwart-witte beest zou volgens de buurtbewoners dus een gewapende overvaller zijn die zich via zwarte magie heeft getransformeerd in een geit om op die manier te ontsnappen aan de politie.

'De groep mannen van de burgerwacht kwam binnen om te vertellen dat ze tijdens een patrouille enkele autodieven hadden ontdekt. Ze achtervolgden de jongelui. Een van de jongens ontsnapte terwijl de andere in een geit veranderde', vertelde Tunde Mohammed, de woordvoerder van de Kwara staatspolitie.

'We kunnen het verhaal niet bevestigen, maar de geit blijft wel in voorhechtenis. We kunnen ons verslag niet baseren op magie. We moeten wetenschappelijk kunnen bewijzen dat een mens in een geit kan veranderen', ging Tunde Mohammed verder.

Geloof in hekserij is wijdverspreid in sommige delen van Nigeria. Buurtbewoners kwamen al naar het politiekantoor om de stelende geit te zien.


Geloof in hekserij is hier in ZA ook wijd verspreid. Laatst moest er een school een paar dagen dicht omdat die eerst gezuiverd moest worden van 'muti' (verzamelnaam voor allerlei spul wat toverkracht kan hebben) en in Tzaneen is een heksenjacht ontstaan nadat de ziekte van een tienjarig meisje veroorzaakt zou zijn door een sangoma, een tovenares/kruidendokter.
Het gros van de zwarte Zuid-Afrikanen consulteert (nog steeds) eerst een natuurgenezer, voordat ze naar de reguliere dokter gaan. Vooral op het platteland. Mensen blijven met hun kwalen terugkomen bij de sjamaan. Tegen de tijd dat ze zich eens laten testen in de kliniek, is er dan vaak al sprake van aids in een vergevorderd stadium...

En ja, ik heb zelf ook muti in m'n tas. Een groene lippenbalsem (soort labello) die hier wordt verkocht onder de naam 'lip muti'. Ik geloof er niet in, maar het werkt wel. Voor je lippen dan.

maandag 26 januari 2009

Rrrrubber eendje


Dat onze vakantie in Port St.Johns - en dan met name het onderdeel Second Beach - ook heel anders had kunnen aflopen, blijkt uit onderstaand nieuwsbericht van vandaag:

Lifeguard killed in shark attack
Johannesburg - A 27-year-old lifeguard died after he was attacked by a shark at a beach in Port St Johns on Sunday, the Daily Dispatch reported on Monday.

The report said Sikhanyiso Bangilizwe, 27, died minutes he was attacked by a tiger shark at Second Beach in Port St Johns.

Bangilizwe and a friend went for a swim around 14:00.

A fellow lifeguard, Gerald Mtakati, 32, witnessed the attack.

"I just saw blood in the water and quickly grabbed a rubber duck. When I got to him, the shark had already bitten off his hand and his lower back, it was coming in for the third bite," Mtakati told the Daily Dispatch.

"By the time I got to him, he was not moving and the shark was on the other side heading towards him. He was in the centre, between me and shark."

The noise of the rubber duck scared the shark off but by that time Bangilizwe had already died.


Moraal van dit verhaal: Ernie heeft gelijk. Ga nooit in bad zonder rubber eendje.

zaterdag 24 januari 2009

Post en zo


Eind januari een Sinterklaaspakket ontvangen is nog best leuk!!
Pa & moe Mons hadden de hoop al bijna opgegeven, maar gisteren een papiertje in de bus dat er iets klaar lag op het postkantoor. Verzonden op 20 november, dus waarschijnlijk echt per stoomboot bezorgd… Het gebeurt de laatste tijd wel vaker dat post uit Nederland er twee maanden over doet. De verjaardagskaart voor Anthony van tante Ans – die nooit verzaakt, en ‘m keurig half oktober had gepost – was vlak voor oud & nieuw binnen.

Ander leuks: we hebben weer nieuwe huurders voor onze woning in Arnhem! Per 1 maart trekt er een gezin in met drie jonge kinderen. We hopen dat het leuk klikt met de buurt. Ze hebben de intentie om er een jaar te blijven zitten (eerst oude woning verkopen en dan pas een nieuwe kopen op de Hoogkamp).
Ben erg blij dat het gelukt is met de verhuur, want er schijnen momenteel heel veel huizen in de private verhuur te komen: allemaal mensen die hun huis te koop hebben staan en het tijdelijk willen verhuren.

Het betekent in elk geval dat wij nog even in Zuid-Afrika blijven! Maar soms vraag je je af of je daar blij mee moet zijn. Even een greep uit het nieuws hier te lande: de onzalige ANC-jeugdleider Julius Malema die dit keer roept dat de vrouw die door Zuma is verkracht ‘het wel lekker gevonden zal hebben, want anders ging ze meteen wel weg’, de cholera die ook hier ongehinderd uitbreidt – ook in de rivieren in de Kruger zit het nu – ; een alleenstaande vrouw van 87 in haar huis in Potchefstroom aangevallen en mishandeld, gelukkig net op tijd gevonden door haar huishulp die één keer per week komt; en een te vroeg geboren baby’tje dat in Johannesburg van vier hoog uit een flat is gegooid. Dan is er nog een man die z’n vrouw heeft doodgeslagen met een klauwhamer en een blinde vent die is aangeklaagd voor verkrachting. Alles afkomstig uit de bovenste tien items van de nieuwssite News24. Nieuws is nieuws natuurlijk, ik snap het wel, maar soms word ik daar wel een beetje droevig van.

woensdag 21 januari 2009

Donder & bliksem


Vanmiddag binnen een uur ruim 100 mm regen gehad, de regenmeter (die tot 100 gaat) was na een uur overstroomd en het heeft dik twee uur aan een stuk staan hozen; zo erg hebben we het hier nog niet gehad. Het lekte zelfs langs de muur van de slaapkamer, zal wel onder de pannen zijn gewaaid. Het washok stond ook weer blank, maar dat gebeurt bij elke fikse bui. Daar moet nog een keer een dakgoot met meer capaciteit komen. Anyway, het zwembad is weer mooi bijgevuld.

En allebarstende onweersklappen; dat hoort er ook bij. Zie de foto van dinsdagavond. De hoofdzekering is er deze week al een aantal keer uit gevlogen. Voor de zekerheid trekken we de computerapparatuur en de telefoonkabel er elke keer uit. De printer lijkt te zijn gestorven, wil niet meer aan, volgens Marcel is de voeding mogelijk gesneuveld vanwege spanningsverschillen. Ons Nederlandse Sweex-routertje heeft het begeven, maar ik weet niet of dat nou van het onweer komt of dat hij gewoon de geest heeft gegeven. We moeten even zien dat we weer een router uit Nederland hier krijgen, want in Holland zijn ze stukken goedkoper. In Zuid-Afrika is al dat spul nog tamelijk exclusief, hoorde ik van de jongen in de computerwinkel die ter plekke een netwerkkabeltje voor me maakte – voor 5 rand/40 cent per strekkende meter. Dat is dan wel weer lekker goedkoop.

Vanochtend hadden de meiden sportdag, atletiek, hardlopen, verspringen, kogelstoten, hoogspringen; sport wordt hier heel serieus genomen. Vrijdag mag Margriet met hardlopen (1.200 meter) meedoen met een regionale scholenwedstrijd. Dorien ging ook aardig goed met hardlopen. Volgens mij kunnen de stoutste/ondeugendste blagen het hardste rennen, die zijn het gewend...

Heidi trouwens nog hartelijk bedankt voor je link! Als de meiden nu achter m’n computer willen, moeten ze eerst een half uurtje spelling doen!

zondag 18 januari 2009

Vooruitgang


Van het Zuidelijk front weinig nieuws; het gewone leventje is weer begonnen. Kinderen weer naar school – haaa-lleluja! – en ouders weer aan het werk.

Margriet (9) zit nu in Grade 4 en dat begint ergens op te lijken; net als op de middelbare school heeft ze vakken, een rooster, een agenda voor huiswerk en moet ze voor elke les van lokaal en docent veranderen. Met social sciences, economic management studies, geen rekenen meer maar wiskunde, klinkt allemaal heel stoer. Belangrijk ook: in de toiletten van de middenbouw is standaard wc-papier aanwezig; zo merk je toch dat studeren vooruitgang brengt. De toiletten van de onderbouw ontberen deze luxe (waarschijnlijk omdat daar alleen maar mee gerotzooid wordt) en Dorien krijgt dus standaard een rolletje mee naar school.

Dorien zit nu in Grade 2, tweede jaar van de onderbouw en dat is dus voortborduren op lezen, rekenen en schrijven. Lezen en rekenen gaat aardig, maar Door (7) heeft nog wel moeite met het plaatsen van de steeltjes van de d, de b en (zelfs) van de hoofdletter D. Weet iemand nog sites waar je leuke educatieve schrijfspelletjes of oefeningetjes kunt doen? En voor Margriet zijn online Nederlandse spelling-spelletjes ook welkom, dus wie nog tips heeft...

Anthony (4) is ook ‘bevorderd’ naar een hoger groepje op zijn kleuterschool; hij heeft een prima rapport gekregen en doet het goed. Hij vindt zelf ook dat hij groot is, kleedt zichzelf aan en uit, wil zelf z’n tanden poetsen etc. Alleen billen vegen mag mama doen – en bedankt, Toon.

Verder is er zaterdag een potentiële huurder wezen kijken naar ons huis in Arnhem, een ziekenhuisapotheker die van Dordrecht naar Arnhem komt (Rijnstate??) dus duimen maar dat de keet binnenkort weer verhuurd is. We houden u op de hoogte!

Groetjes, Gien

zondag 11 januari 2009

Door Lesotho














We zijn d’r weer!
Vrijdag zijn we van Port St. Johns naar Himeville gereden, met een ommetje langs de Magwa Falls (bij Lusikisiki). Achter een theeplantage zit hier ineens een enorme scheur in het landschap. Een sloom kabbelend riviertje stort pardoes 144 meter een smalle kloof in (zie foto). Heel mooi om te zien maar geheel op z’n Oostkaaps zit er nog niet het minste of geringste hekje langs die ontzaglijk steile afgrond, doodeng met de kinderen!

In Himeville zaten we in een Bed&Breakfastdingetje van een typisch Engelse Zuid-Afrikaanse tannie, met óveral bloemetjes, roesjes, gordijntjes, kleedjes, spreien; tuttigheid in het kwadraat.
Zaterdag na het ontbijt (kopjes en schoteltjes met roosjes en gouden randjes) richting de Sani Pass, de zuidoostelijke grensovergang met Lesotho, door de Drakensbergen. Vooral het onderste gedeelte tot aan de Zuid-Afrikaanse grenspost was een supermooie rit met rotsformaties, klaterende bergbeekjes en fleurige flora.

Na de grensovergang begint de echte pas pas. Je mag hier alleen overheen met een 4x4-wagen (zie foto groene bord). Het is op de meeste plekken niet meer dan een rotspad met soms grote keien en diepe sporen, maar er rijden ook aangepaste 4x4 combi-taxibusjes overheen, barstensvol passagiers, dus het moest te doen zijn, dachten wij. Het ging ook aardig goed, een enkele schrapert over de bodemplaat daargelaten. Het was wel een enorm hotseknotspad en langs de hele bergpas zit dus niet één stukje vangrail... "Pas op!" - "Ja, we gaan de pas op, hoezo?"

Hoe hoger we kwamen hoe mistiger het werd, beetje jammer van het uitzicht. Het laatste stuk zou verschrikkelijk steil zijn (‘moet je in de lage gearing overheen’) en daar wou ik ook stoere foto's van maken, maar op een gegeven moment waren we boven voordat we het doorhadden. Op zich viel de pas dus alles mee. Er stond ook een combichauffeur die de pas soms wel drie keer op een dag op- en afrijdt...

Op de top (2.873 meter) ga je langs de Lesotho-grenspost (kijk hoe aandoenlijk ze dat op het hokje hebben geschreven) en vervolgens aan de koffie in het Sani Top Chalet, ‘de hoogste pub in Afrika’. Die kunnen we dus ook afvinken!

Daarna kreeg de Jeep kuren. Hij had ons probleemloos over de pas geholpen, maar ineens speelde de automatische transmissie op. Hij schakelde niet meer door, dus het eerste stuk in Lesotho hebben we alleen in de eerste versnelling kunnen rijden.

Konden we wel mooi om ons heen kijken in het ‘Mountain Kingdom’. Dit deel van Lesotho bleek heel traditioneel. De mensen leven nog allemaal in stenen hutjes met rieten daken, er is niks te doen behalve met een deken om je heen achter de koeien en/of de geiten aanrennen. Daar leven ze dan ook van. Men beweegt zich te voet, te paard of te ezel.
Het is zelfs zó traditioneel dat je geeneens rommel ziet zoals de gangbare Zuid-Afrikaanse bermbloemen: plastic tasjes, take away bakjes en colablikjes. “Gaan we hier nog naar een cultural village?”, vroeg Margriet, maar wat ons betreft was heel Lesotho één groot cultural village. Anthonys biologische moeder komt er vandaan en ik kan me voorstellen dat je wegtrekt naar de grote stad (Johannesburg in haar geval) om daar werk te zoeken, want er is niet veel te beleven.

De versnellingsbak deed het weer een tijdje goed totdat we bovenop een andere pas weer even hadden stilgestaan. Ook het laatste stuk naar de Oxbow Lodge moest dus weer in z’n één – maar goed ook, want het teerpad was ontzettend slecht met potholes zo groot als peuterbadjes. En verder alleen maar slingeren door kale groene bergen, met heel veel watervalletjes. Het oostelijke deel van Lesotho is mooi, maar ik vond het vooral leeg met veel niks.

De Oxbow Lodge ligt in het noorden van Lesotho, tegen de ZA grens aan, ook op ruim 2.500 meter. In de winter (mei, juni) sneeuwt het hier en het is dus vooral een ski-resort. Er ligt een piste vlakbij, AfriSki, ik denk de enige skipiste in Zuidelijk Afrika. De meiden willen hier graag weer naartoe als er sneeuw ligt!

Marcel is ter plekke nog even onder de motorkap gedoken en heeft hier en daar wat aan zitten prutsen en rammelen, hij weet niet precies wat hij heeft gedaan maar de versnellingsbak deed het daarna weer braaf. Misschien is het een kwestie geweest van de hoogte, andere druk in de versnellingsbakolie? Boeit ook niet, we zijn weer probleemloos thuis gekomen. En ik ben érg blij dat de laatste 300 km niet in de eerste versnelling hoefden te rijden!

donderdag 8 januari 2009

Port St.Johns





De vakantie zit er weer bijna op. De afgelopen week zaten we in een lodge in Port St.Johns, een verlopen dorpje aan de Wild Coast, in het arme gebied van de provincie Eastern Cape.
Maar de Wilde Kust heeft wel hele mooie wilde stranden, met ruige rotsblokken waar de oceaan overheenspat, en alle kleuren koeien op het strand. Wat dat betreft is dit net India: overal lopen koeien los, of ze liggen te dutten midden op de weg. Heel effectieve verkeersremmende maatregelen hebben ze hier.

Het weer werkt ook mee, de kids hebben dus een prachtig strand én kabeltv in de lodge, wat wil je nog meer. Nou, douchekranen die niet onder stroom staan? Viersterrenlodge, je betaalt je scheel, maar Marcel heeft net eens naar de schakelkast gekeken en geconstateerd dat de nul- en de stroomdraden verkeerd zijn aangesloten. Ergens lekt er stroom via de waterleidingbuizen, maar ondanks de prik op de kranen slaat de aardlekschakelaar niet af wegens verkeerd gemonteerd. (Marcel had niet voor niets een 9 voor de cursus Storingsmonteur Elektro).
Er is een monteur langs geweest die de boel zou hebben gerepareerd en nu hebben we nog steeds spanning op het water en doet de boiler het ook niet meer. Duussss... Koud gedouched. Nou ja, morgen zijn we hier toch weg.

Vrijdag gaan we naar Himeville, een dorpje onderin de Drakensbergen en als het weer het toelaat kachelen we zaterdag de Sani Pass over naar Lesotho, en dan zondag weer naar huis. Maandag roept de plicht weer en voor de kids begint woensdag het nieuwe schooljaar. Daar hebben de dames ondertussen wel zin in.

Bij deze de groeten aan allen én de oproep of jullie allemaal een kaarsje willen branden dat EHR maar snel nieuwe huurders mag vinden voor onze keet in Arnhem, want die staat sinds 1 januari leeg. Iemand nog interesse in een smaakvol gemeubileerde hoekwoning, jarendertigstijl, vele originele stijlelementen nog aanwezig, gelegen in in aantrekkelijke woonomgeving (nabij scholen en uitvalswegen) in Arnhem-Noord?? Nog tot medio 2010 beschikbaar.
Tjuuuus!!