We hebben weer een uiterst relaxt lang weekend achter de rug, in een fijn klein gameparkje in het Noorden des lands. Ter afsluiting van de vakantie van Alexander. We zaten in de rimboe achter Nijlstroom, in het Waterberg gebied. Waren we ook nog niet eerder geweest. Maar het was er erg mooi. Fijne ruime lodge ook.
Wildpark zelf was 2 bij 6 kilometer, en dan hoor je bij de kleine jongens. De Big Five was er ook niet. Wel véél gnoes en allerlei bokken en antilopen. Ondanks de antilopen kon je er toch prima wandelen, dus met het wilde-dieren-boek in de hand op de zandpaadjes nog allerlei sporen gedetermineerd met de kids. Zelfs luipaardsporen gevonden. Vonden ze erg gaaf.
Het was afgelopen weekend (7 maart) ook precies vier jaar geleden dat we Anthony voor het eerst in de armen kregen. Hadden we vier jaar geleden ook niet kunnen bedenken dat we dat zouden memoreren tussen de Afrikaanse beesten!
Alexander heb ik maandagavond weer op het vliegveld gezet. Het zeikte van de regen, maar 14 graden gisteravond, dus de overgang naar Nederland was tenminste niet zo groot...
Blijf me trouwens verbazen over het totale gebrek aan straatverlichting langs de snelwegen door/rond Johannesburg. Ik denk dat meer dan driekwart van de route niet was verlicht, terwijl de lantaarnpalen wel aanwezig zijn. En om zeven uur is het al pikdonker. Bij het totaal ontbreken van reflectorpaaltjes moet je je in de regen proberen te oriënteren op vage strepen op de weg, een enkel kattenoog en – voornamelijk – de achterlichten van je voorganger.
Ze zijn wel druk bezig om de wegen te verbreden, met het oog op het WK van 2010, maar als het zo blijft gaan een heleboel toeristen ’s avonds en ’s nachts mooi de mist in. Als je de weg niet weet, of geen navigatiesysteem hebt, moet je goed je best doen om de luchthaven terug te vinden!
Verder gaat het hier z’n gangetje, alleen Margriet heeft een beetje last van haar keel en aan een kant dikke klieren. Ben er nog niet uit of ze nou is aangestoken door Anthony (die had twee weken terug ook keel- en oorontsteking) of dat het een reactie is op de inentingen van vorige maand. Ze is toen ook geënt tegen de bof, dus wie weet reageert ze daar op. Als het de bof is, is het toch een kwestie van uitzieken. Ach, we moet’n mar effe kieken en dan zien wie ’t nog wel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten