Vier jaar!

Er is er één jarig hoera-hoera!
Onze Toon is vandaag 4. Voor het eerst dat-ie z’n verjaardag viert in zijn 'thuisland'. Onze kleine vriend wist precies wat hij wilde hebben: een boekje van de Lion King (zie foto), een blauw horloge (toevállig ook nog voor weinig een gevonden bij de PicknPay-super!) en een fiets. "De fiets doet het niet zo goed", aldus Anthony, lees: ik verrek het nog om te fietsen. Die trappers rond trappen is toch echt iets te veel moeite! Hij is dus toch nog niet zo verhollandst als wij dachten.

Vanochtend heeft-ie op de kleuterschool getrakteerd op blauw versierde cupcakes, heel mooi en lekker, gemaakt door Tersia. De staf vond ze ook lekker, want ik heb er geen één van terug gezien...
Toon ligt nu in bed, voor het laatst met z’n speentjes. Die gaan morgen dus echt weg. Vier jaar is bij ons de speenleeftijd, zeg maar. Maar hij is goed voorbereid: hij heeft zichzelf een snelcursus duimzuigen gegeven. De tandarts was al niet zo blij met z’n speenzuigerij. Hij heeft al een behoorlijke overbeet en dat trekt volgens onze hippe Heidelbergse tandarts (flatscreen met MTV boven de stoel!) ook niet recht bij het wisselen van het melkgebit; wat ik eigenlijk wel had gehoopt. We zien wel.

Zondag na kerktijd vieren we een feestje voor Toon. Marcel zit deze week in de late dienst en dat leent zich niet zo goed voor kinderfeestjes door de week. De BAT heeft officieel een 42-urige werkweek, en om dat bij een drieploegendienst vol te krijgen wordt er na de avonddienst ook standaard op zaterdag van 06.00 tot 14.00 uur gewerkt. Oftewel: lange dagen en geen tijd om het geld op te maken! Wat heet: hij moet z’n eerste echte maansdsalaris nog krijgen, want hij is eind september pas begonnen. En vreemd genoeg keren ze hier ook alleen ploegentoeslag uit over de weken dat je nachttdienst of avonddienst draait; vroege dienst wordt beschouwd als een gewone dagdienst.
As maandag is payday. We zijn benieuwd!