Bijna een jaar weg...

Ongelofelijk, wat gaat het hard! Als de Puttense brandweer, zeg maar.
Nog twee weken, en we zitten hier alweer een jaar. Een jaar met bijna elf maanden wachten tot Marcel eindelijk mocht gaan werken... Het lijkt alweer lang geleden, maar gelukkig weet je niet alles van tevoren - kunt u mij nog volgen??
Een jaar in Zuid-Afrika; de meiden spreken vloeiend Engels en Toon begint ook al een beetje. Gisteravond zei hij ‘I go to sleep now’ toen ik hem naar bed bracht. Volgende week (23 oktober) wordt hij ook al weer vier!!
Een jaar met af en toe heimwee, maar er kwamen vrienden langs en er werden vrienden gemaakt - en de andijvie staat er tenminste!
Een jaar in een land waarin ik nog steeds niet kan wennen aan het feit dat het Journaal ’s avonds om 19.00 uur begint – gewoon een uur te vroeg, dan ben ik er nog echt niet klaar voor… Nog los van het feit dat bij elk tweede item het geluid net niet synchroon loopt met het beeld, waardoor elk itempje iets weg heeft van een nagesynchroniseerde Duitse commercial. Maar vooruit.
Een jaar in een land waarin gesproken wordt over arctische temperaturen zodra het kwik onder de 16 graden zakt. Het is hier bijna alle dagen heerlijk weer – tenminste, hier op het Hoogveld, je moet dus Echt Niet in de Kaap willen wonen.
Een jaar in het land waarin boze werknemers voor het gebouw van hun werkgever bij wijze van protest gaan staan dansen en zingen, waar de snelste atleet een vent is zonder benen (Oscar Pistorius), waar je bij voorkeur 100 rand laat zien als de politie om je rijbewijs vraagt, waar je voor diezelfde 100 rand en een gedateerd mobieltje ook kunt worden doodgeschoten, waar je nog steeds winkelende blanke vrouwen ziet met hun zwarte ‘domestic worker’ die het supermarktkarretje moet duwen. Onze (zwarte) buurvrouw Theo heeft het al meerdere malen meegemaakt dat er werd gevraagd ‘of haar missus ook thuis was’ als ze de deur open deed van haar royale woning in Overkruin...
Hoe dan ook, het is absoluut een mooi en interessant land, zeker uit journalistiek oogpunt. Er brokkelt steeds meer van de ANC af; dit gaat nog uitermate boeiend worden richting de verkiezingen van 2009. Waarvan het overigens nog niet zeker is of die in april, mei dan wel juni zullen plaatsvinden...
Anyway.
Marcel en ik hebben onder het genot van een zondagmiddagse chardonnay al eens een losse definitie van Zuid-Afrika opgesteld. "Heerlijk land, geweldig mooie natuur, vriendelijke mensen, goed van eten en drinken – en daar moet je gewoon van genieten totdat er een idioot voorbij komt die je een kogel door de kop jaagt."