donderdag 20 september 2007

Het wordt stil

Ik zal ze missen, de enorme onverwachte niezen ‘s middags rond de klok van drie. Ik zal het missen je opgeruimde humeur, de nait soezen mentaliteit (om het maar op z’n Gronings te zeggen). Ik zal het missen, je imitaties van de verschillende streekdialecten die ons land rijk is. Ik zal ze missen, je soms net iets te schuine moppen, waar me met z’n allen keihard om konden lachen.
Ik heb de afgelopen bijna negen jaar met heel veel plezier met je samen gewerkt. Je vertrek stemt me dan ook wat weemoedig. Ik wens jou en de jouwen het allerbeste in Zuid Afrika, waar ik trouwens zelf ook nog wat familie heb zitten. Wie weet sta je over één of enkele jaren toch nog weer op de stoep hier, hoewel ik die kans zeer gering acht.

Groet
Sake Moesker

Geen opmerkingen: