Lieve Gien,En weer wordt het een beetje stiller op de redactie van het Agrarisch Dagblad…. onze Gien vertrekt naar Zuid-Afrika. Zuid-Afrika; een wereld in één land. Land van ongeëvenaarde schoonheid en diversiteit. Ook wel de rainbow nation genoemd; een unieke smeltkroes van mensen en culturen, lees ik op het internet.
Klinkt goed! Maar wat een stap. Tijdens een van de dames-etentjes een paar maanden geleden, maakte je mij deelgenoot van jullie plannen. Maar, zei je, die Zuid-Afrikanen zijn zo langzaam als dikke stront in een trechter, dus het zal allemaal nog wel even gaan duren. Als het al doorgaat. Contract was er niet, huis en scholen moesten nog worden gezocht.
Maar zie daar; dan is het eind augustus en is ineens de kogel door de kerk. Het huis in Arnhem krijgt nog een flinke pimp-beurt, nieuwe huurders hebben zich al gemeld, kleine Anthony droomt iedere nacht van de wilde leeuwen die hij temt en je mooie blonde meiden zien die heeeele lange vakantie ook wel zitten!
En ach. Ons voornemen om eens een keer lekker bij te beppen en samen met de kinderen ergens af te spreken, dat verzetten we gewoon even. Tot in de pruimentijd…
Lieve Gien, ik ga je missen. Je bent altijd een hele fijne collega geweest; en nee, ik zal geen opmerkingen maken over je niesgedrag…
Hoewel ik weet dat je geen blogger bent – dat is net alsof je met je blote billen over straat gaat, zei je nog deze week – hoop ik dat ik op de een of andere manier op de hoogte kan blijven van jullie avonturen.
Wijffie, het ga jullie goed!!!!
Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten