Home, sweet home

Nieuws van de dag: we hebben een huis in Heidelberg. De HR-dame van BAT heeft voor ons een gemeubileerd stulpje geregeld met drie slaapkamers, eetkamer, woonkamer en twee badkamers, à 6000 rand per maand (delen door 10 voor euro's), kennelijk niet te duur, 'cause you guys also got to lìve, so, we've taken that into consideration'. Ben benieuwd, foto's zouden nog volgen - all in due time. Zoiets als op de foto koop je voor 90.000 euro, bij the way.

Verder schijnen we nog een bult informatie aan te moeten leveren voor het bureau dat de aanstelling van Marcel begeleidt. Nu zit zijn aanstelling er al een half jaar aan te komen, maar tot nog toe hebben we nog geen letter op papier. De uitgebreide mail met het verzoek om informatie zou vanavond worden verstuurd, maar tot op heden.... African time!

Vandaag (en gisteren) ook pogingen ondernomen om via de Belastingdienst te achterhalen waar we ons belastingtechnisch op moeten voorbereiden bij emigratie. Er staat namelijk een dermate uitgebreid woud aan fiscale regelingen en uitzonderingen op de site, dat het me het handigst leek om concreet advies in te winnen voor onze persoonlijke situatie. Eerst de Belastingtelefoon gebeld. Advies: 'Neemt u maar contact op met uw regionale belastingkantoor.'

Die kun je tegenwoordig niet meer bellen voor een afspraak; de consument dient zich aan de balie te vervoegen en een nummertje te trekken. Aldus geschiedde. Groningensingel 21, Arnhem-Zuid. 'Ja, nee, als u hier niet meer woont, gaan wij er ook niet meer over. U moet bellen met de Belastingdienst Buitenland, kantoor Heerlen.' Kantoor Heerlen: 'Dat kan ik u wel uit gaan leggen, maar u kunt diezelfde informatie ook op onze site lezen. En het is trouwens wel verstandig om het even te melden bij uw regionale belastingkantoor.' RHAAAA!

Gelukkig hebben we nog een overbuurman. Die is fiscalist. Kopje koffie buurman? Melk en suiker d'rbij?

Snif

Lieve vrienden & vriendinnen,
ik heb genoten van jullie bijdragen, epistels en gedichten. Een ding staat vast: Mary moet als de $2#*}{! bij die eindtafel vandaan en verslaggever worden. Of gewoon een boek gaan schrijven.
En ik zal bij elke HAtsjIEIEIEIEIE aan jullie denken.

Lekker blij!*

(*Afrikaanse afscheidsgroet, blij niet in de zin van happy maar van blijven, variant op 'stay well')

Na de boeren nu de journalisten?

Is hier sprake van een nieuwe emigratiegolf? Na de boerenuittocht naar Zuid-Afrika nu de boerenjournalisten? Zullen over 200 jaar typisch Zuid-Afrikaners met de achternamen Lozeman of Mons nog halve Nederlandse klanken uitslaan? Bestaat het thuisland dan nog of ligt Nederland al onder water?

Voor het continent Afrika is het een grote winst dat je er een tijd verblijft, voor ons een verlies. Ik heb vaak erg om je gelachen. Stond wel eens versteld van het niveau, maar de echte liefhebbers weten dat te waarderen. Bovendien is het de beste remedie tegen werkdruk: Lachen. Ik hoop dat je dat in Zuid-Afrika ook veel zult doen met je gezin (al denk ik dat ze een heel grappig woord hebben voor werkdruk – of het niet kennen). Van een afstand bewonder ik de bijzondere stap die jullie maken.

Alleen, de reden van het vertrek. Een top-technicus uit Nederland moet de sigarettenproductie in Afrika opschroeven. Hebben ze daar nog niet genoeg doodsoorzaken? (deze kan toch wel?)

Ik hoop in de toekomst je nog eens te treffen, zal zeker je weblogs volgen.

Jeroen Verheul

Het wordt stil

Ik zal ze missen, de enorme onverwachte niezen ‘s middags rond de klok van drie. Ik zal het missen je opgeruimde humeur, de nait soezen mentaliteit (om het maar op z’n Gronings te zeggen). Ik zal het missen, je imitaties van de verschillende streekdialecten die ons land rijk is. Ik zal ze missen, je soms net iets te schuine moppen, waar me met z’n allen keihard om konden lachen.
Ik heb de afgelopen bijna negen jaar met heel veel plezier met je samen gewerkt. Je vertrek stemt me dan ook wat weemoedig. Ik wens jou en de jouwen het allerbeste in Zuid Afrika, waar ik trouwens zelf ook nog wat familie heb zitten. Wie weet sta je over één of enkele jaren toch nog weer op de stoep hier, hoewel ik die kans zeer gering acht.
Groet
Sake Moesker

Zakdoek

Een onmisbaar attribuut in de buurt van Gineke Mons. Niet alleen geschikt om onbedaarlijke niesbuien te controleren. Ook bestemd voor het deppen van tranen bij het verlies van een geliefd collega. Tevens nuttig om iemand die vertrekt, mee uit te zwaaien. Of om “zakdoekje leggen” mee te spelen, en aan het einde van het liedje jou achterna te rennen naar Zuid-Afrika…

Je begrijpt, lieve Gineke, dat ik een hele doos sneesdoekies op jouw bureau zal stallen. Een stille herinnering aan een zeer goede, beminnelijke en altijd vrolijke collega.

Voor jou heb ik hier ook een snesie, en wel eentje met een knoop erin.
Opdat je ons niet vergeet.
En omgekeerd.
Ik twijfel er niet aan.

Roel

Denkend aan Holland

De geur van versgemaaid gras, van dampende koeien in de melkstal,

Het beeld van koeien grazend in de mist, lammeren die spelen in de wei…

Heb je al heimwee? Doe je ogen dicht en denk even aan Holland

Aan het poëtische fotobijschrift dat je nu zou maken als je nog hier was

Denk even aan ons,

Even maar …


Marianne

Snelcursus Afrikaans

Als afscheidscadeau bied ik je aan: een snelcursus Afrikaans, om de eerste tijd door te komen.

Enige boerewoorde, voor je als je nog eens gaat werken bij die Agraariese Dagblaat:

Beesvleis - rundvlees
Ertappel - aardappel
Aartappelskyfies- chips
Beet - biet
Biltong – Afrikaanse vleessnack
Blikskottel –deugniet (altijd handig om de kids tot de orde te roepen)
Boereplaas – boerderij
Boereverneuker –matennaaier, oplichter
Bokkie – meisje, grietje
Bottelstoor- slijterij
Bulk – loeien
Deurmekaarspul – chaos
Geitjie – niet geit, maar gekko
Grassny – grasmaaien
Groenbone – sperziebone
Hakiesdraad –prikkeldraad
Hoendervleis – kippenvlees
Hokaai – huu (tegen een dier)
Horing – hoorn, gewei, lid in erectie
Knoffelhuisie – teentje knoflook
Karringmelk – karnemelk
Kitsgras – kant-en- klare graszonde
Koei –koe
Kopkool – kool, rode of witte
Mielie - mais
Mielie-oes - maisoogst
Mieliestronk – maiskolf
Murgpampoentjie – courgette
Plaasjapie - (achterlijke) boerenjongen
Plonk – slechte wijn
Sifdraad – kippengaasSoetrissie – paprikaSpanspek – meloen
Vrugteboord – boomgaard
Vryskut journalis – freelance journalist

En enige misverstanden uit de weg geholpen:
 'Loerpypie' (NL: verrekijker) is in het Afrikaans gewoon 'verkyker';
 'Amperbroekie' (NL: tanga(-slipje)) is in het Afrikaans gewoon een 'g-string',
 'Kokkie' en 'Hysbakkie' (NL: kokje en liftje) (allemaal uit een bekende reclame van Knorr) zijn gewoon 'kok' en 'hysbak'.
 Uit diezelfde reclame komt 'Pletterpet' (NL: veiligheidshelm). Dit woord is in normaal Afrikaans gewoon veiligheidshelm, maar voor de grap zegt men ook wel pletterpet.
 En dan het onverklaarbare 'stront-in-die-broekie' (Nl: diarree). Dat is gewoon 'diarree' in het Afrikaans.

Elke dag even oefenen he! Succes!

Groetjes Christel

Imitaties

Ik zal het het missen, die harde nies die ’s middags over de redactie schalt.
Tot een aantal jaren geleden kon je je horloge er op gelijk zetten.
Wat is er toch gebeurd met de biologische klok van Gien?
Ik zal het missen, die imitatie van Ankie van Grunsven en haar evenbeeld Bonfire.
Of de wereldbeschouwingen van de straat in plat Aernums
Of de smakelijk vertelde verhalen over de vrolijke belevenissen van Gien, kinderen en echtgenoot.
Gien, Arnhems meisje,
Veel geluk met je gezin in het verre Zuid-Afrika!
Groeten,
Ger

Lieve Gineke

Wij zijn een bovengemiddeld stel. Voor ons is het Nederlandse gemiddelde geen enkel probleem. Wij doen het minstens drie keer per week. Kom daar eens om bij sommige generatiegenoten op de redactie.
Bij ons vliegen de vonken er af. We gaan door tot het bittere eind en het kan jou niet heftig genoeg zijn. Dat bewijs je elke keer weer rond een uur of drie 's middags. Op luidruchtige wijze maak je ons dan deelgenoot van je diepere gevoelens.
Dat neem ik graag op de koop toe.
Ik zal je missen.

Alle liefs

Je kantoorechtgenoot

Gineke, I presume

Gineke in Zuid-Afrika. Het land van de grote tegenstellingen. Blank-zwart, arm en rijk, van krottenwijk tot de mooiste natuur die je ooit gezien hebt. Het land waarvan je (naar men zegt) de geur nooit meer vergeet. Ik denk dat nuchtere Gien hier helemaal op haar plaats zal zijn. En heel, heel misschien kan ze in dat jaar als een echte ontwikkelingswerker de Zuid-Afrikanen nog wat leren over hoe het is om echt samen te leven. Hoe je als gelijkwaardige mensen samen moet optrekken, niet geleid door valse beloften maar vanuit het hart. Zou toch mooi zijn als na een jaar Mandela op je stoep staat met de tekst, Gineke, I presume.

Ik wens jou en de rest van de familie een fantastische tijd in Zuid-Afrika.

Groet,
Lex Aalders

Groeten van Paulus

Heisa in Heidelberg

Sep 16 2007 10:03, door Mary Wijnveen

In Heidelberg is opschudding ontstaan nadat bekend werd dat de Nederlandse journaliste Gineke Mons voor onbekende tijd neerstrijkt in het dorp. Mons, sinds 1994 werkzaam bij het Nederlands Agrarisch Dagblad, staat bekend om haar kennis op het gebied van de melkveehouderij, runderen, schapen, geiten en de fokkerij.
Uit onderzoek door onze correspondent blijkt dat Mons vorig jaar een artikel wijdde aan de oorsprong van bluetongue. Daarin schrijft zij dat de schapenziekte voor het eerst is beschreven in Zuid-Afrika aan het einde van de achttiende eeuw.
Lokale boeren vermoeden dan ook dat de komst van Mons te maken heeft met een internationaal onderzoek naar bluetongue. Zij vrezen dat het jaarcontract dat haar man bij BAT in de wacht sleepte een dekmantel is, en dat de Europese landbouwraad de hele operatie financiert.
Een cameraploeg van Channel Africa is de toegang tot het hoofdkantoor van het Agrarisch Dagblad in Doetinchem geweigerd. Daarbij kwam het tot een handgemeen met enkele verslaggevers van de krant, waarbij een cameraman het pand uit werd gejaagd. Van hem ontbreekt sindsdien ieder spoor. Betrouwbare bronnen melden dat er de laatste dagen gedregd wordt in de naastgelegen vijver en dat de mogelijke plaats delict met dranghekken is afgezet. Zowel moederbedrijf Reed Business als het Agrarisch Dagblad onthouden zich van commentaar.
De lokale boerenbond in Heidelberg heeft bij de Nederlandse ambassade om een persoonlijk onderhoud met mevrouw Mons gevraagd.
Wordt vervolgd.
Lesers kan kommentaar lewer op hierdie berig.


Gineke,
Voordat mijn fantasie helemaal met me op de loop gaat en ik niet meer aan werken toekom, wil ik jou en je gezin alle goeds toewensen. Ik hoop dat jullie het naar je zin hebben in Heidelberg. Het was een voorrecht jou als collega te hebben en ik hoop dat we elkaar nog eens tegenkomen...
Groeten van Mary

Is de alimentatie goed geregeld?

En weer is de redactie het kind van de rekening. En nu zelfs in dubbel opzicht, want de ‘echtgenoten’ Gineke Mons en René van Buitenen verlaten beiden hun huis aan de Hansestraat. Na de aankondiging van Gineke dat zij op de vlucht slaat richting Zuid-Afrika was de relatie met René wel heel erg snel bekoeld. Nog niet zo lang geleden sprak zij dagelijks over haar (kantoor)echtgenoot. Maar nadat de kogel door de kerk was en de vlucht naar Zuid-Afrika kon worden geboekt, was er van de intense relatie weinig meer over. Ineens degradeerde René tijdens een ochtendoverleg van echtgenoot tot vage vriend. Dat ging toch wel heel erg snel en dat roept weer vragen op wat de boedelscheiding betreft. Want nu ook René heeft besloten om niet alleen achter te blijven en om troost elders te zoeken, blijft er een gapend gat achter. Want wat met de achterblijvers? Wat met Derk die het nu maar moet zien te redden? En is er nog wel tijd om de boedelscheiding goed te regelen, want jullie hebben beide wel erg veel haast om weg te gaan.
Enige troost valt te vinden in het verleden. Want Gineke is nooit echt weg. Na een stageperiode ver in het verleden kwam ze later ook weer terug. En zelfs toen ze heen en weer werd geslingerd tussen enkele redactieonderdelen, wist zij van geen wijken. Nee, zij kwam er sterker uit te voorschijn en heeft misschien wel mede daarom een sterke basis gelegd voor het werk wat ze in de afgelopen jaren heeft gedaan. Want waar is nu dat verlegen en haast schuwe meisje Lozeman vanuit de beginjaren bij de krant gebleven?
Aan de andere kant zijn er in de afgelopen jaren ook al wat vaste waarden verdwenen. Want ze is niet meer dat meisje dat elke dag steevast om kwart over drie ’s middags moest niezen; tegenwoordig begint dat ’s morgens al.
Vragen blijven er echter ook. Want hoe zit dat nu echt met dat uitstapje met Tiemen. Die handdoek van jou raakt toch niet zo maar in de koffer van Tiemen? En koken met Bart? En de verhalen rond Keessie A. en Johannes v. B. en geheime sms’jes zelfs in de nachtelijke uren?
Maar ja, misschien zijn de vragen wel spannender/leuker dan het antwoord. En misschien is het al opvallend genoeg dat je zolang bij het AgD hebt gewerkt, want de meeste Lozemannetjes zijn al aardig uitgezwermd over deze aardbol.
Jammer blijft wel dat je weggaat. Desondanks, heel veel succes daar in Zuid-Afrika. Maak er een mooie tijd van. En laat maar eens wat van je horen. En wie weet lezen we nog eens iets van jouw hand in de krant. Misschien ben je wel de Heintje Davids van het AgD en maak je nog eens een comeback aan de burelen van deze krant.

Groetjes,

JohnR

Terug

Elkeen keer eindelik na sy oorsprong terug.
Ons sien die naaste steier van die brug

maar nie die water, nie die ander kant
waarteen dit spoel – die onbetwiste land.

Ons ken die punt van aankoms en vertrek,
daarvóór, daarná smelt buite ons bestek.

’n Heimwee om weer terug te gaan
groei, met vermoeienis, langsaam aan.

Ons maak ’n klein verkenning elke nag,
oplaas lyk niks meer wreed of onverwag.

Van herkoms en bestemming weet
ons dat dit God – of God weet – heet.


Lieve Gineke,
Ik wens jullie een prachtige tijd/toekomst in Zuid-Afrika!
En weet, zoals Elisabeth Eybers in haar in 1977 verschenen bundel ‘Einder’ schreef:
‘elkeen keer eindelik na sy oorsprong terug…’
Charlotte Pennink

Landsgrense

Is landsgrense nie net ‘n stuitigheid van mense wat teen hoekpale pie om hulle grond af te baken nie?

Gien
Jy gaa
En ek blyf
Nog
In gedacht sou ek met jou mee kon gaa
Naar Afrika
Naar ruime en vryheid
Oor landsgrense
Want Losemans zyn om dooi dood nie bedug nie
Vir modern kulture nie

Een jou kinders sal deels Afrikaans wees
Miskien overkom jou dit ook
Ek bin seker jy red jou
Baie geluk!



Anne Mieke
Pfff, valt nog niet mee dat Afrikaans.

Blote billen

Lieve Gien,

En weer wordt het een beetje stiller op de redactie van het Agrarisch Dagblad…. onze Gien vertrekt naar Zuid-Afrika. Zuid-Afrika; een wereld in één land. Land van ongeëvenaarde schoonheid en diversiteit. Ook wel de rainbow nation genoemd; een unieke smeltkroes van mensen en culturen, lees ik op het internet.

Klinkt goed! Maar wat een stap. Tijdens een van de dames-etentjes een paar maanden geleden, maakte je mij deelgenoot van jullie plannen. Maar, zei je, die Zuid-Afrikanen zijn zo langzaam als dikke stront in een trechter, dus het zal allemaal nog wel even gaan duren. Als het al doorgaat. Contract was er niet, huis en scholen moesten nog worden gezocht.

Maar zie daar; dan is het eind augustus en is ineens de kogel door de kerk. Het huis in Arnhem krijgt nog een flinke pimp-beurt, nieuwe huurders hebben zich al gemeld, kleine Anthony droomt iedere nacht van de wilde leeuwen die hij temt en je mooie blonde meiden zien die heeeele lange vakantie ook wel zitten!

En ach. Ons voornemen om eens een keer lekker bij te beppen en samen met de kinderen ergens af te spreken, dat verzetten we gewoon even. Tot in de pruimentijd…

Lieve Gien, ik ga je missen. Je bent altijd een hele fijne collega geweest; en nee, ik zal geen opmerkingen maken over je niesgedrag…

Hoewel ik weet dat je geen blogger bent – dat is net alsof je met je blote billen over straat gaat, zei je nog deze week – hoop ik dat ik op de een of andere manier op de hoogte kan blijven van jullie avonturen.

Wijffie, het ga jullie goed!!!!

Marijke

Daar ga je dan

Gineke Mons-Lozeman,
daar ga je dan

Als ik naar de Hollandse luchten kijk
zal ik aan je denken
aan de luchten daar
in zuidelijk Afrika
die ik ook wil zien
Ooit

Gineke Mons-Lozeman,
daar ga je dan
wat moeten we zonder jou
waar blijft de aanstekelijke
lach van René

Gineke Mons-Lozeman
jij fijne collega
daar ga je dan

Naar het land van je zoon


Posted by Inge van den Hul

Niet leuk

Even dacht ik verlost te zijn van het schrijven van stukjes. Maar zelfs tijdens mijn zwangerschapsverlof moet ik er toch weer aan geloven om woorden aan het papier toe te vertrouwen. Want natuurlijk heb ik via de webmail en de tamtam meegekregen dat jij de redactie van het Agrarisch Dagblad nu echt gaat verlaten. Al had je me dat gelukkig al wel ingefluisterd, zodat het nieuws ook weer niet geheel onverwachts kwam.
Meer dan 8 jaar ben je mijn collega geweest en ik de jouwe. Gelukkig heb ik zoveel last van zwangerschapsdementie dat ik me er niet aan waag anekdotes op te hoesten. Ben ik sowieso al niet goed in. Ik begin nu – de weeën zijn nog niet eens begonnen – al te hijgen en te puffen dat ik een leuk afscheidsstukje voor je in elkaar moet zetten dat op je weblog mag prijken.
Ik maak dan ook maar geen leuk stukje. Want het is natuurlijk helemaal niet leuk dat je vertrekt. Weer een stukje gezelligheid minder op de redactie. Weer 14 jaar ervaring weg. Weer… (vul zelf maar in).
Het ga je goed in Zuid-Afrika met je gezin.
Annet van den Berg