Super respons op de noodkreet!

Het voelt een beetje als Mies Bouwman en daarom: "Lieve, liève mensen, allemaal héél gewéldig bedankt!"
De respons op de noodkreet die ik gisteravond rond heb gemaild voor het aidswezenproject van God's Golden Acre was formidabel: we hebben in één dag 1.250 euro binnen weten te halen!!

Gister kwamen we hier aan bij GGA en de stemming was ernstig mineur. Myrtle (zus van Heather) was helemaal in tranen. Net als alle hulporganisaties heeft ook GGA ernstig te lijden onder de economische crisis, maar dat er met de kerst NIKS maar dan ook helemaal NIKS was gedoneerd om kerstcadeautjes uit te kunnen delen aan de 30 weeskinderen die met kerst hier zijn - dat was nog nooit voorgekomen. En dat kwam hard aan.

We hebben Myrtle gevraagd wat we konden doen om te helpen, en wat het hardste nodig is. Nou, geen kerstcadeautjes, maar liever toiletspullen. De tienerjongens- en meiden die naar de middelbare school gaan, hebben geen zeep, shampoo en deodorant meer. En het is natuurlijk heel genant om straks als stinkerd in de klas te moeten zitten. (Denk maar even terug aan je eigen middelbare-schooljaren...) Zwarte kinderen moeten ook elke dag vaseline of bodylotion smeren, anders droogt hun vel uit en zien ze er grijs uit (en dat is vaak ook een teken van armoede.)

Voor de acute nood dachten we zo'n 250 euro nodig te hebben.

Dus met ons één-streepje-minimaal-bereik-mobiel internet heb ik gisteren zo veel mogelijk vrienden, familie en kennissen gemaild met de vraag om 25 euro over te maken. Het was in een woord geweldig hoeveel sms'jes gisteravond binnenkwamen.

Inmiddels hebben we de begroting dus 5 x overtroffen, en dat betekende dat er behalve de benodigde toiletspullen ook 44 paar schoolschoenen zijn ingekocht (ruim 600 euro) plus ongeveer 12 complete uniformjurken etc. (totaal ruim 400 euro) voor de meiden die dit jaar overstappen naar een nieuwe school. De rest kan nog wel even vooruit met hun uniform van vorig jaar, maar als je nieuw op school komt moét je echt een uniform hebben.
En ik denk dat er ook nog wel wat geld binnen komt voor schoolspullen voor het nieuwe schooljaar.
Zonder jullie was dit allemaal niet gelukt!

Natuurlijk blijft er hier altijd geld nodig. Die deodorant is over een paar weken ook wel weer op. Dus, als je GGA wat duurzamer wilt sponsoren - ook voor financiële adoptie van kinderen bijvoorbeeld - kijk dan op de Nederlandse website van GGA. Helemaal CBF goedgekeurd, dus nog aftrekbaar voor de belasting ook!

Super bedankt iedereen!!
liefs,
Gien.

Zoo

Even een fotootje voor de opa's & oma's! Gemaakt in de Johannesburg Zoo, die qua opzet best veel wegheeft van Burger's Zoo in Arnhem. Mooie, parkachtig aangelegde dierentuin, leuk daguitstapje. De Joburg Zoo heeft behalve alle gangbare dierentuindieren ook nog de Red River Hogs, de Centraal Afrikaanse neef van de bushpigs. Met prachtige kwastjes aan de oren.
Maar mensen kijken blijft toch eigenlijk het leukst. Bijvoorbeeld naar de gegoede Zuid-Afrikanen die - gewend om alles maar dan ook alles met de auto te doen, dan wel te dik/te lui zijn om te lopen - zich ook in de Zoo met gehuurde golfkarretjes verplaatsen...

Ouwe doos

De kinderen hebben meteen de doos ingepikt om er in de garage een auto van te knutselen - waaruit valt af te leiden dat we een nieuwe tv hebben van moers formaat. Moest ook wel, want een kleinere tv in het gapende keelgat van het Fransje Bauer-wandmeubel was ook geen gezicht.
Dus.
De afgelopen dagen hadden we Sizwe van GGA te gast, bij sommigen beter bekend als Edgar Davids. Zo’n jongen wil er ook wel eens tussenuit, maar wat hij nou hier kwam doen is me nog steeds niet helemaal duidelijk. Maar vooruit, er was nog plaats in de herberg. Vanochtend vroeg is hij- met de vleselijke restanten van de braai van gisteravond op schoot - weer op de bus geladen richting Durban. Hij wou wel graag met de kerst thuis zijn.

Huize Mons glijdt zo langzamerhand ook de kerststand in. Marcel is 2 weken vrij, de meeste verhalen die nog lagen zijn geschreven, declaraties zijn de deur uit, tijd om even een paar dagen te relaxen. We zijn gewoon thuis met de kerst, lekker een beetje in en om het huis rommelen. Het is ook te warm om veel anders te doen. Marcel heeft een potjiekos-pot aangeschaft, zo’n soort van gietijzeren heksenketeltje maar dan met anti-aanbaklaag. Na een geslaagd proef-skaappotjie zijn er nu plannen voor een kerst-potjie.

Stapel DVD’s geleend van de buren (van het jongetje op de foto) die nu ook op vakantie zijn. En als het goed is, wordt morgen het nieuwe adsl-modem bezorgd. Kunnen we in elk geval de geliefden in het koude kikkerlandje skypen met de kerst – mits het me voor die tijd is gelukt om het ding te installeren.

Rest me nu niets meer dan iedereen rustige, vreedzame en gezellige kerstdagen te wensen, en een goed, gezond en gelukkig nieuw jaar. Of, zoals ze hier zeggen (vrij vertaald): dat jullie in het nieuwe jaar maar tot vervelens toe gezegend mogen worden!

Bliksem # 2

Frustratie, frustratie... Als de bliksem vorige maand was ingeslagen, konden we nog een nieuw modem krijgen van de Telkom. Helaas, we hadden een contract voor 2 jaar en dat was eind november verlopen. Geen garantie meer, niks aan te doen, konden voor die laatste 8 maanden ook geen modem meer lenen. Onverbiddelijk zijn ze bij de Telkom.
Dus via internet op zoek naar een draadloos ADSL-modem, wat ik online wilde bestellen maar de Telkom-webmail is ook weer eens zo traag als dikke stront, dus dat zal wel morgen worden voordat ze die mailtjes vinden. En voor een contract van minder als een jaar zullen we hier ook wel geen andere internetprovider vinden (plus dat je dan ook zit met veranderde nieuwe emailadressen etc etc.) Maar anders...

Bliksem!

KLABAMMM! Het moest er een keer van komen, met de ysterkoppies (ijzerhoudende bulten) hier om het huis, en gisteravond was het zo ver. Blikseminslag. Gelukkig hadden we de stekkerbak van de laptops nét op tijd los; maar er zijn wel 2 tv's en een videorecorder gestorven. Ook de ene tv die unplugged was. Kennelijk via de antennekabel ingeslagen. En het Telkom-modem is ook dood. Daar was de stekker ook uit, zal wel via de telefoonlijn zijn gebeurd. Morgen maar proberen of we die kunnen omruilen bij de telefoon- en internetprovider.
De rest lijkt allemaal nog heel, en we kunnen nog internetten dankzij het dongeltje. Marcel speurt nu op de lokale variant van Marktplaats naar een 2e hands tv, en dan zien of we dat via de BAT terug kunnen krijgen. (Zo niet, dan nemen we 'm gewoon mee naar Nederland en moeten ze zelf maar een nieuwe kopen voor de volgende huurders.)
De rekening voor huishoudelijke apparatuur loopt mooi op voor de peukendraaiers...

Vakantie

Hier alles rustig aan het front, vandaar de relatieve blogstilte. De kids hebben schoolvakantie maar met hulp van een lading huur-dvd’s probeer ik nog een en ander aan werk te verzetten. Afgelopen week hadden ze elke ochtend Holiday Club bij de Heidelberg Methodist Church, dat was ideaal. Met bloederig warme temperaturen boven de 30 graden was vooral de waterglijbaan een hit; met een flinke scheut afwasmiddel schuimt en glijdt dat geweldig. Ik heb nog nooit zulke schone kinderen thuis gehad. En bruin! Zelfs bij Toon z’n billen kun je precies zien waar de zwembroek zit.

Het is maf om te bedenken dat half Nederland nu onder de sneeuw ligt. Hier kennen ze alleen maar sneeuw van de etalageruiten – waar dus gewoon kersttaferelen met sneeuwmannen en alles op staan - en van de liedjes op de radio. "I’m dreaming of a whiiiite Christmas"... Als ze echt een witte kerst zouden krijgen, scheten ze compleet in de broek!

Marcel heeft vandaag ook z’n laatste werkdag gehad voor de kerstvakantie, die hier grote schoolvakantie is. De fabriek gaat twee weken dicht. Feitelijk ligt heel Zuid-Afrika vanaf nu tot half januari min of meer op z’n kont, denk Brabant tijdens de carnaval. Alles zit zo’n beetje dicht.

Het goede nieuws is dat Heidelberg in elk geval op de kaart komt: ik zag vandaag in het dorp een wagen rijden van Google Maps, met allerlei camera-en gps-apparaten op het dak. Het achterland wordt ontsloten!

Lift

Liften - zie Flickr-foto - is in Zuid-Afrika een heel gangbaar alternatief voor de notoire combi-taxibusjes. Op min of meer vaste liftspots in en rond Heidelberg staan dagelijks forensen. Vrijwel allemaal zwarte Zuid-Afrikanen, af en toe een enkele verarmde blanke. Het is een goedkopere variant op openbaar vervoer, en – met Hopenhagen in het achterhoofd - ook goed voor het reduceren van je carbon footprint.

Omdat vrouwen risicotechnisch nu eenmaal beter met vrouwen mee kunnen rijden, pik ik regelmatig liftsters op. Soms levert dat geweldige gesprekken op over politiek en samenleving, soms zitten ze alleen maar ongemakkelijk naast dat witte wief (heb het idee dat er maar weinig blanken een lift aanbieden) of ze zitten stilzwijgend en hardnekkig te sms’en.

Maar doorgaans is het wel lachen. Zoals gisteren. Ons ommuurde witte township ligt een kilometer of twee buiten de dorpskern, en Toon moest aan het eind van de middag naar zwemles. Tegen die tijd zijn de zwarte huishoudsters uit onze blanke enclave ook uitgepoetst. Een aantal stond er langs de doorgaande weg richting dorp te liften. Ik stopte voor ééntje, maar ze gebaarde enthousiast naar haar collega’s, en die schoven er ook in. Ik geloof dat er uiteindelijk vijf of zes 'domestics' in de Jeep klommen - en niet bepaald de schraalste types. Anthony werd op schoot gehesen en met doorzakkende veren togen we richting dorp. De boordcomputer raakte in paniek en gaf met rood knipperende waarschuwingslampjes aan dat zowel het linker- als het rechterachterportier niet meer goed dicht zaten. De dames hadden er ook wel schik van.
Uiteraard haalden we probleemloos het dorp.
Kleine moeite, groot plezier.
Dat soort momentjes ga ik straks wel missen in Nederland.

WK2010

Jawel, de spanning stijgt, de groepsindeling voor het WK2010 is bekend!
Nederland zit in groep E met Denemarken, Japan en Kameroen. Dat kan dus alle kanten op.
Zuid-Afrika (dat zich als gastland niet eens hoefde te kwalificeren) zit in groep A met Mexico en – eish! – voormalig WK-kampioenen Uruguay en Frankrijk. Ik hoop van ganser harte dat Bafana Bafana de eerste ronde overleeft. Maar de laatste paar oefenpotjes die ze hebben gespeeld eindigden treurig in doelpuntloze gelijkspellen...

De trekking was hier net op tv, met ZA’s nationale trots Charlize Theron als ballenmeisje, geflankeerd door prominenten als Jerôme Valcke (die zich schaamteloos liep te verlekkeren aan mevrouw Theron), Matthew Booth (de lokale evenknie van Jaap Stam) en David Beckham met zijn nieuwe coupe cavia. Becks mag wel oppassen - straks krijgt hij de anti-bontlobby nog over zich heen.

Chaos

Dat er in Zuid-Afrika nooit een instantie terugbelt, zijn we inmiddels wel gewend. Je moet overal zelf achteraanzeuren tot je een ons weegt. Post kan er ook rustig drie maanden over doen; vandaag nog een bankafschrift van augustus in de bus.

Nee, dan Nederland.
Eén telefoontje of mailtje naar de elektronische helpdesk cq klantenservice, en promt is daar een hulpvaardig persoon aan gene zijde om antwoord te geven op alle vragen.
Dacht ik.
Zo stelde ik op 19 augustus via het klantenservice-emailformulier een vraag aan de waterzuiveraars van Locosensus. Want net als het gros van de (semi)overheidsbedrijven heeft Locosensus wel een fijn gratis 0800-nummer, maar dat is vanuit het buitenland onbenaderbaar. Dus een mailtje gestuurd over de aanslag zuiveringsheffing. Ik was de hele vraag al lang vergeten, maar kreeg tot mijn verbazing dinsdag 1 december een keurig een berichtje in de inbox - 3,5 maanden later!
Waarom dit zo lang moest duren? Dat antwoord kwam dan wel weer snel: '...onderbezetting binnen de afdeling...'

Anyway.
Hier begint na ruim 2 jaar tamelijk onbezorgd woongenot de gehele inboedel plotsklaps in te storten. De eerste teken dienden zich recent aan met het sneuvelen van de koffiepot. Vervolgens spatte de bodem uit de vissenkom (geen zorg, vissen leven nog) en zoals eerder gemeld kregen ook de koelkast en diepvries kuren. Provisorisch opgelapt, laat ze het nog driekwartjaar volhouden!
Daarbij waren 2 van de 4 elektrische kookplaten er al heel lang mee opgehouden maar vorige week verrekte de schijnbaar onverwoestbare SpeedQueen wasmachine het ook opeens. Wou geen water meer intappen. En voor de gezelligheid deed de skottelgoedwasser ook mee. Voor het eerst in jaren staan we weer handmatig af te wassen.

De handyman die we hadden besteld om de goeters weer reg te maak, moest ook afbellen: z’n kanker was terug. Was echt triest, zo’n ‘nou mevrouw, ik denk niet dat u mij nog gaat terugzien’-gesprek...
Tegelijkertijd speelde ook een oude lekkage in de badkamer weer op, en trapte ik zelf een gat in het plafond van de gang. Met m’n goeie bedoelingen. Tijdens de recente koudegolf was één van de jonge hopjes uit het nest onder de dakpannen gevallen, en ik wilde uitzoeken of z’n nest via de zolder was te bereiken zodat ik ‘m er weer terug in zou kunnen zetten. Zolder is onbevloerd, een wirwar van hanebalken, heel voorzichtig gemanoevreerd maar op 1 losliggend latje gestapt, dat wegschoot en zichzelf door het plafond spieste. En ergste van alles: jonge hopje het alsnog gevrek.

Inmiddels is de SpeedQueen gelukkig gefikst. En is er is dinsdag een nieuwe handyman langsgekomen die de lekkage verhielp en meteen ook de oven/kookplaatcombinatie én de vaatwasser meenam. Dinsdagavond daarom maar pizza gehaald, gisteravond Spur. Kookplaat zit er nu weer in - tot verdriet van de kinderen. Van Dorien mocht het best wel de hele week duren. Vaatwasser wacht nog op onderdelen. Dezelfde meneer kan ook het gat in het plafond herstellen.
Nou nog zien dat we het leeuwendeel van de reparaties kunnen verhalen bij BAT, want de verantwoordelijkheid voor de inboedel ligt bij de peukendraaiers. Alleen dat gat in het plafond, da’s toch echt m’n eigen schuld...

Nou vooruit, omdat dit toch een chaotisch blogje is: hier nog een foto van Anthony en de gezusters bij het kerstconcert van de kleuterschool. Alle kinderen werden in oeroude verkleedpakjes gehesen (poezen, konijnen, kabouters, feetjes) en moesten kunstjes doen op het podium. Precies zoals vorig jaar. Of eigenlijk: precies zoals in Nederland in de jaren '50. Mijn schoonmoeder had het vast heel schattig gevonden.
Was Toon vorig jaar nog kabouter, dit jaar was hij 'n Hanswors. Onze vriend was er ook niet erg gelukkig mee. Tis dat ze niet beter weten, maar je zou de leiding bijna van doelbewuste discriminatie betichten...

Stigma

President Jacob Zuma gaat zich op publiekelijk op HIV laten testen, heeft hij gisteren op Wereld Aids Dag aangekondigd. Het Zuid-Afrikaanse staatshoofd neemt daarmee het voortouw in een nieuwe, ongekend grote overheidscampagne in de strijd tegen aids. “Want die winnen we nog niet”, aldus de president.

Zuid-Afrika behoort tot de zwaarst besmette landen ter wereld. Van de 49 miljoen inwoners leeft ruim één op de tien met HIV. Tussen de 15 tot 49 jaar is 17 procent besmet.
Zuma maakt zich dan ook ernstig zorgen. Steeds vaker is de sociale agenda van zijn onderdanen gevuld met aidsgerelateerde begrafenissen. Gemiddeld sterven ruim duizend mensen per dag aan het virus en komen er tegelijk 1.300 nieuwe besmettingen bij.

De gemiddelde levensverwachting ligt zo rond de 50 jaar. Bijna zes op de tien Zuid-Afrikanen overlijden voor hun vijftigste. Bij kinderen onder de vijf is aids zelfs de voornaamste doodsoorzaak. Hoewel vrijwel elke burger weet wat aids is en hoe je het kunt voorkomen, wordt die kennis in de praktijk niet consequent toegepast, volgens de president. “Er is een rigoureuze gedragsverandering nodig.”

De regering hoopt met de nieuwe bewustwordingscampagne dit tij te keren. Zo veel mogelijk mensen moeten zich laten testen, en indien nodig aan de aidsremmers. Stemlokalen zullen volgend jaar worden ingericht als testlokalen waar hele buurten zich vrijwillig kunnen laten onderzoeken. Die massale mobilisatie is hard nodig, want slechts een kwart van de Zuid-Afrikanen kent zijn HIV-status. Er hangt namelijk nog een hardnekkig stigma van angst, schaamte en ontkenning rond de ziekte. Dat stigma moet verdwijnen, vindt de president.

Zuma neemt hiermee radicaal afstand van zijn voorganger Thabo Mbeki. Deze aids-scepticus twijfelde ernstig aan het nut van aidsremmers. De medicijnen konden wel eens heel schadelijk zijn voor de gezondheid; dat moest eerst maar eens grondig worden onderzocht, vond hij. Terwijl pakweg 330.000 aidspatiënten hierdoor nodeloos vroeg overleden, propageerde Mbeki’s minister van Volksgezondheid een dieet van knoflook, citroenen en rode bietjes als aidsremmer. (NB: dit recept kwam van een Nederlandse verpleegster, Tine van der Maas!)

Hoewel Zuma zelf geen best voorbeeld heeft gegeven – hij werd in 2006 vrijgesproken van het verkrachten van een HIV-positieve huisvriendin, waarbij hij verklaarde dat hij na de daad ‘heet had gedouched’ om besmetting te voorkomen – is zijn ommezwaai door aids-activisten met gejuich onthaald.

Zuma onderging in november 2007 al een aidstest, en zal nu opnieuw bloed laten prikken. Maar: de uitslag wordt wederom niet openbaar gemaakt. Met alle respect voor ’s mans privacy, maar dit is een kolossale misser. Behalve dat we er nu nooit achter komen of zijn hete douche heeft geholpen, maakt het vooral pijnlijk duidelijk hoe groot het stigma rond aids is. Als Zuma dit écht wil doorbreken, moet hij als president ook het ultieme statement maken en zijn eigen HIV-status openbaren. Met de billen bloot, Jacob!



(Column in De Gelderlander, 21 november)