Hop

Wat nou, mei - in november leggen alle vogeltjes een ei! Onder onze dakpannen aan de terraskant broedt een hop. Ik dacht dat hij (zij?) steeds onder het boeiboord op jacht ging naar insecten, maar het bleek een kwestie van brengen in plaats van halen.

Het zwaluwnestje boven de voordeur is ook weer verhuurd, aan de gierzwaluwen. Vooruit, voor de aardigheid nog een toepasselijk gedicht van Hilbrand Rozema:


Gierzwaluwen

Handenvol hoog opgegooide, dappere verzetskruisjes,
sikkeltjes die de zomeravond oogsten, wolk voor wolk.
In de Provence, als Alpengierzwaluwen, gaan ze gekleed
in herengilet. Franse obers, met volle dienbladen

struikelen ze over de terrassen, van terroir, mineralen
en warme steen. Bijna wil ik daar later heen, als kalk,
dat landschap in, een lege plek om dan het lijf maar
neer te leggen, een land om ooit in op te staan.

Een gierzwaluw leeft ervan, van uit de bocht vliegen.
Eindelijk thuis, ben ik voor hen een grotwandbewoner.
Op éénhoog broeden ze, de muur slokt ze op en nee,
je hoeft er niets voor te doen, het is genade,

alleen wachten, dat moet je wel, en thuis zijn, achter hun muren,
terwijl zij uit de bocht blijven vliegen, nu mede namens mij:
de kleine sikkels, die de zomers oogsten en de uren.

© Hilbrand Rozema




Verder zit het schooljaar er weer bijna op. Deze week stond in het teken van de jaarlijkse uitvoering van Anthony’s kleuterschool en de ‘award morning’ en ‘prestige evening’ van Dorien en Margriet. De dames hebben weer allebei een gouden certificaat in de knip als oorkonde voor geleverde prestaties. Plus een boekenbon voor Margriet.

Het begint onderhand weer aardig warm te worden overdag. De zwembadzak is weer gevuld en vooral Anthony heeft er veel plezier in. Hij heeft sinds een week of drie het zwemmen door, ineens is de knop om en vindt hij het hartstikke leuk. Ook zonder bandjes of noodle kan hij zich nu goed redden en het begin van de borstcrawl is er. Zwemles is ineens een feest!

Met het warme weer krijgen ook vrij essentiële huishoudelijke apparaten het moeilijk. Zowel de diepvries (van Swazilandse makelij...) als de koelkast kunnen het amper trekken. Onderste deel van de diepvries werd een beetje zompig, gesmolten en weer aangevroren bonte klonten van gelekte waterijsjes en halfbevroren brood.

Het bedrijf dat de airco van Marcel z’n jeep had gereviseerd, doet ook in ijs- en koelkastenherstel. De mannen kwamen gisteravond langs en wierpen er een deskundige blik op. Waarschijnlijk een kwestie van te veel stof op de achterste ribbelplaten en de warmte niet kwijt kunnen. Ding werd eens grondig schoongemaakt.

Ook de waterlekkende koelkast werd van alle stof en vlokken ontdaan en iets bijgesteld, en we kregen tips om het slecht sluitende rubber van de deur weer terug in model te krijgen. Alles bij elkaar waren ze wel een half uurtje bezig. Kosten: niks. Nul. Gratis. Mahala! Kom daar maar ’s om in Nederland! Marcel stak ze 50 rand toe voor de moeite, die durfden ze bijna niet aan te nemen.