Marcel was al een tijdje op zoek naar een auto met het stuur aan de (Nederlandse) linkerkant, om mee terug te nemen naar NL. Bij de autokoning in Boksburg kreeg hij de ietwat horkige oudere broer van onze Jeep Cherokee in het oog. Het heeft een paar maanden geduurd maar uiteindelijk ging er voldoende van de vraagprijs af.
Contante betaling graag en garantie tot aan de stoeprand.
Vandaag konden we 'm ophalen.
Eerst naar de Nedbank.
Is 3.200 euro in Nederland nog te doen, in Zuid-Afrika betekent dat 35.000 rand, en het grootste briefje dat er bestaat is van 200 rand (18 euro). Maar die hadden ze niet.
Ik had verwacht dat zo’n cashopname een beetje discreet geregeld zou worden, uit het zicht en in een kantoortje, in verband met lepe criminelen. Het gebeurt wel eens dat die vanuit de bank hun collega’s buiten tippen als er iemand met een dik pak geld de bank uitloopt.
Maar niks hoor. Aan de andere kant van het kogelwerende glas van de balie worden stapels met geld te voorschijn getrokken, allemaal briefjes van 100 rand op de telmachine (maakt ook lekker lawaai), en dan per pak van 10.000 rand een elastiekje erom. Of er ook een discrete envelop om kon? Geen probleem, baliemedewerkster grijpt een joekel van een officiële witte geldzak waar met grote groene letters NEDBANK op staat en propt er de 350 briefjes van 100 in. Alstublieft en een fijne dag nog. Wij als twee schijtbroeken met dat hele postcodeboek in de binnenzak als de donder naar de auto en wegwezen!
Op naar de autokoning. Aldaar het gevaarte opgehaald. Uit 1985, toen Michael Jackson nog zwart was en ik posters van Wham, Duran Duran en de Dolly Dots op m’n kamer had. Hij lijkt precies op onze andere Cherokee uit ’99, zelfde kleur groen, maar lelijk overgespoten. Denk er een imitatiehouten sierstrook bij langs de zijkant en hij is helemaal Chevy Chase. Gaat allemaal goedkomen, belooft Marcel.
Als we teruggaan naar Nederland stouwen we Chevy vol met alle meuk die niet in de koffer past en dan gaat hij in Durban op de boot naar Knokke. Hier in ZA worden ook Volkswagens geassembleerd voor de EU markt en de VW shipping agent zei dat ze wel vaker auto’s verscheepten voor expats. Met inklaren en alles erbij kost dat zo’n 1500 US dollar, maar dan heb je ook wat... Een mooi souvenir, en belastingvrij (want uit 1985). Het schakelen is nog wel even wennen, evenals de crème gemeleerde kunstgras binnenbekleding...
Vanmiddag moesten we ook nog door naar de BAT om – voor de tweede keer – een set aanvraagpapieren voor het vernieuwen van de werkvergunning te ondertekenen. De vorige papieren waren getekend met zwarte pen, dus dacht Home Affairs dat het ongeldige kopiën waren. Luidt het verhaal. Als je een document ondertekent, kun je toch altijd zien of desnoods voelen aan het papier dat die handtekening niet gekopiëerd is?
Ons vermoeden is dat de incapabele niksnutten op dat Gordiaanse departement het hele Monsendossier gewoon zijn kwijtgeraakt in hun eigen zwarte gat.
Anyway. Kom je aan bij het HR-kantoor, de rokersafdeling nog wel, een behóóórlijke rookontwikkeling in de gang... staat de sigarettenfabriek in brand. "Ja, euh, binnenbrandjie, ons moet nou-nou die brandweer bel."
Ik denk dat de spuitgasten ook niet meer bijkwamen.
1 opmerking:
nah! ik heb al een paar keer mot gehad doordat ik formulieren *niet* met zwarte pen had ingevuld maar met blauwe. kun je maanden later het hele zwikkie weer opnieuw doen. nou ja dat gedeelte ken je ;)
Een reactie posten