Zomer of winter: het bushveld is altijd mooi. Het enige verschil is de temperatuur. Afgelopen weekend zaten we in een game reserve nabij Pretoria (Cullinan) in een lodge die vooral is ingericht op het buitenleven, met de keuken op de veranda.
Overdag geen probleem, heerlijke temperatuur met 20, 22 graden. Maar 's avonds en 's nachts – vorst aan de grond, zie foto – was het goed koud. Bij het kampvuur bevroor m’n kont en verbrandden m’n knieën!Zaterdag met de oudste dochter een gamedrive te paard gemaakt. De aardige Botswanese ranger had een paar niet te grote makke knollen gezadeld dus het ging best. Te paard wild kijken heeft als voordeel dat je een stuk minder bedreigend bent voor de wilde dieren dan in een auto, zodat je dichter bij kunt komen. Ook omdat je niet gebonden bent aan de paden.
Wij hadden dit ook nog nooit eerder gedaan en ik moet zeggen: ideaal, zo’n natuurlijke 4x4.
En Margriet vond het hé-le-maal geweldig. Zoals elk tienjarig meisje is ze dol op paarden en ponies en alles wat ermee samenhangt en deze buitenrit langs de giraffen kon haar niet lang genoeg duren.
Gelukkig gingen we ook nog langs het hol van de wrattenzwijnen, de blesbokken, de gnoes, de zebra’s, de kudu's en de elanden. Alles bij elkaar anderhalf uur knolgehobbeld. Super. Nadeel: er zaten geen rijlaarzen of chaps bij; en dat is toch lastig tussen de doornstruiken door. Au!
De paarden kwamen ook gezellig een bakkie doen bij de lodge. Letterlijk, want één wou Marcels hete koffie opslobberen en heeft daarbij lelijk de mik verbrand. Oud brood en stukken wortel (we waren voorbereid) gingen beter. De blagen hebben zich weer uitstekend vermaakt, waren elke keer de hort op, naar de paarden en de ezel kijken. En na afloop ouwerwets ránzig smerig...
1 opmerking:
het aloude motto doet dus ook bij jou opgeld: "hoe viezer het kind hoe leuker de dag was".
Een reactie posten