Zo dan, beetje brak en gaar maar wel weer thuis in Heidelberg! Niet te verwarren met het plaatje hierboven, dat is in Swaziland, maar daarover later meer.
Het was verschrikkelijk leuk om zo veel mensen/vrienden/buren/familie/collega's weer te zien, maar ik ben ook compleet gesloopt.
Qua vlucht etc. is alles goed gegaan; zij het dat mijn tas van 29 kilo echt niet werd geaccepteerd door de Luchthansen. Het flugzeug zat helemaal vol, die 9 kilo moest er echt uit. Ernstig jammer voor de aidsweesjes van GGA, maar de door Jos geregelde sporttas vol AGOVV-tenues komt een volgende keer. Negen kilo overgewicht meenemen ging 30 euro kosten - PER KILO! Oftewel 270 euro. Voor dat geld kan ik die tas wel acht keer opsturen.
Nu nog zien dat ik de tikdoos ook weer draadloos aan de praat krijg. Brendan heeft er een paar ongetwijfeld nuttige dingen mee gedaan, maar communiceren met ons draadloze netwerk doet-ie nu niet meer. Lap-tob, dus. Ik ben nu te gaar om daar iets zinnigs op te verzinnen, maar dat komt wel.
We moeten ook op hele korte termijn paspoorten aanvragen voor alle kinderen afzonderlijk; ze staan nu op onze passen maar dat is onvoldoende voor een studie-permit, dus officieel zouden ze niet eens naar school mogen. Volgende traject. Maar Marcel heeft geïnformeerd bij de NL ambassade in Pretoria en het schijnt dat zij dat binnen drie weken kunnen rondbreien. Nederlandse ambtenaren zijn nou eenmaal geen Zuid-Afrikaanse - hopen we tenminste.
Maar eerst even een weekendje naar Swaziland!! Morgen kachelen we weer richting dat wonderlijke staatje, waar morgen ook nog verkiezingen worden gehouden - maar of dat wat voorstelt met de absolute monarchie van koning Mswati... Vrees van niet.
Doel is om met Erik en Annemieke weer in Mbuluzi neer te strijken, in hetzelfde wildreservaat(je) met het hele mooie ruime huisje waar we eind februari ook heerlijk hebben gezeten. Zie foto. Niks dan natuur en beestjes om je heen, geen klap te doen behalve genieten en uitrusten. Daar ben ik best effe an toe.
Maandag gaat Marcel dan officieel Aan Het Werk. Hij kan meteen de nachtdienst in - vijf nachten (in NL 4) dus dat wordt afzien voor mijn vriendje! In drieploegendienst, dus er komt ook flink wat ploegentoeslag bij op en hij heeft vervolgens nooit meer de tijd dan wel de energie om het op te maken. Is op zich wel gunstig. De eerste tijd zal hij het wel weer zwaar hebben, na zo'n anderhalf jaar sabbatical...
We houden u op de hoogte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten