Nieuws op de stoep...

Na de angstaanjagende beelden van hevige onlusten en brandende krottenwijken kregen we toch wel een paar bezorgde reacties vanuit Nederland, en bij deze wil ik iedereen even geruststellen: het is bij ons thuis nog veilig en rustig.

Maar inderdaad, het nieuws gebeurt wel zo’n beetje op de stoep. Arme zwarte Zuid-Afrikanen in de townships en krottenwijken reageren de frustraties hun werkloosheid, het gebrek aan sociale woningen en de gestegen voedsel- en brandstofprijzen af op het makkelijkste slachtoffer: de Afrikaanse immigranten. De Zimbabwanen en Mozambiqanen die de armoe, ellende en honger in hun land zijn ontvlucht en naar het economisch hart van Zuid-Afrika zijn getrokken in de hoop op een baan en een beter leven.
Die mensen komen automatisch ook in de sloppenwijken terecht en concurreren daar met de locale zwarte bevolking op het gebied van huisvesting, baantjes en in de handel.

Het zat er al een hele tijd aan te komen, maar nu is de vlam dus in de pan geslagen. Dertienduizend buitenlanders zijn al uit hun shacks gejaagd, in elkaar geslagen, 23 vermoord, hun bezittingen zijn gejat en de boel is in brand gestoken. Velen schuilen nu in politiestations en gemeentelijke zalen of keren terug naar waar ze vandaan kwamen. “It’s a war of the poor against te poor”, zei een politieke analist gisteren treffend.
Het geweld breidt zich wel uit naar allerlei andere townships en ‘informal settlements’ oftewel krottenwijken in en rond Johannesburg, maar blijft ook vooral beperkt tot die gebieden. Elders is het rustig. Ook in het Heidelbergse township Ratanda was het gisteren mis. Maar wij zitten hier in ons welgestelde blanke township heel veilig – ook al zijn wij dan feitelijk ook buitenlanders en immigranten!

Het hele gedoe is uit journalistiek oogpunt wel good for business... Ik ga morgen naar zo’n opvangcentrum toe. Moet wel denken aan de titel van de memoires van Reuters-correspondent Edward Behr: ‘Anybody here been raped and speaks English?'...