We hebben de tickets! Bij de AGD-afscheidsborrel van gisteravond konden we nog geen vertrekdatum noemen, maar nog geen 12 uur later is er weer een hoop gebeurd. Nadat we de meiden vanochtend met de traktaties hadden afgeleverd op school, kwam er een mail binnen van de Afrikaanse sigarettendraaiers dat het toch niet ging lukken met de werkvergunning. Maandag had de HR-dame ons nog bezworen dat ze ons vóór 1 november op een toeristenvisum ging binnenhalen - vanochtend een mailtje in de inbox dat dat er niet inzat. De dame in kwestie was teruggefloten: het bedrijf had vorig jaar op een soortgelijke manier iemand binnengehaald en aan het werk gezet op een toeristenvisum, en daar zo'n 20.000 euro boete voor gekregen, dus het feest ging mooi niet door. Eerst de werkvergunning. Misschien dat Marcel for the time being even ander werk kon zoeken in Nederland? Marcel viel van z'n stoel, ik ontplofte. Zijn ze helemaal van de pot gerukt!! Niks uitstel! Dat kun je niet maken als je van de zwemles tot en met de turnclub, de school, de buurt en collega's al afscheid hebt genomen en bovendien per 1 november niet meer de beschikking hebt over je huis.
Pislink was ik - Marcel maar laten bellen: of we niet zelf de vlucht konden boeken en dan op een toeristenvisum komen, dan kan Marcel aan de slag zodra de werkvergunning rond is (wat op zich met een week of 2, 3 gebeurd moet zijn). Dat vond ze oké - moesten we wel goed de bonnetjes bewaren van de tickets. Ja, múts, wat dacht je!
Als de gloeiendegloeiende naar het eerste de beste reisbureau gestoven, binnen de kortste keren vijf stoelen geregeld bij British Airways en zondagmiddag 28 oktober om tien over drie zitten we in de lucht. Hèhè. Dat is tenminste voorelkaar. Nog ruim een week om alles op ons gemak in te pakken en de kinderen kunnen in de herfstvakantie nog mooi effe bijtanken. Misschien is het maar beter ook, zo. Want ik had ze ervoor aangezien om maandagochtend doodleuk te melden dat er een vlucht was geregeld voor dinsdagavond.
Het hakte er wel goed in - ik ben bekaf.
Terug naar gisteravond: ik vond het een zeer geslaagde afscheidsborrel. Dank aan Roel voor het mooie commentaar, en aan iedereen voor de dinerbon en de gezellige avond. Het voelde alleen niet als een echt afscheid, maar veel meer als een gezellig samenzijn met collega's die in de loop der tijd gewoon vrienden zijn geworden. En goeie vrienden blijf je zien, toch?
3 opmerkingen:
Altijd leuk foto's te zien die jezelf gemaakt hebt.
Ik vond het heel gezellig en ben blj dat jullie nu toch op tijd weg kunnen.
Het allerbeste!!
Groetjes Karin (ook namens Harrie)
Pffft . .
Goed begin - halve werk. Eind goed, al goed.
Vliegze.
Yep, we blijven elkaar elektronisch zien en wie weet wel alltheway down there in Africa (zou graag een keer nu de kinderen groter zijn dat prachtland opnieuw bekijken). Was idd errug gezellige borrel donderdag, jammer dat de plicht mij al veel te vroeg wegriep. Ik blijf jullie volgen!
Een reactie posten