Uitmesten

Zo. We zijn Klaar met Klussen. Nou ja, op een paar afdekplakplintjes na - maar zo hoort dat ook. Nagenoeg alle muren en plafonds zitten weer fris in de latex, 9010, de meest gebruikte wittint van Nederland! In elk geval de meestgebruikte tint hier in huis. Neutrale kleuren verhuren 't makkelijkst.

Rest ons nu nog het uitmesten en afsoppen van de ruimtes die niet zijn gesausd: de kelder, de oefenruimte van Marcel, de keuken en het klushok. Maar die klus moet nog even wachten - de grijze bak zit alweer helemaal vol. We hebben al karrevrachten weggegooid, de laatste weken. Ik kan goed weggooien: huis en hoofd knappen ervan op. Mijn wederhelft daarentegen is meer van het type eekhoorn: er wordt van alles naar het hol gesleept en dat moet ook allemaal worden bewaard. Alles wat ik weggooi, wordt met argusogen nageplozen: er zal toch een videoband tussen zitten met Vitesse-AEK Athene uit 1998!!
Andere kant van het verhaal is dat het huis steeds kaler en leger wordt. Alleen de spullen die mogen blijven staan voor de huurders of die mee moeten naar Zuid-Afrika resteren. Aangezien onze erker op dit moment is omgebouwd tot Barbie-paradijs denk ik dat er ook maar een curverkrat met Barbiespul mee moet. (Weegt gelukkig ook niet zo veel.)

Marcel is vandaag bij het garagebedrijf van vriend Dirk-Jan Mauritz in Naarden bezig om mijn Ford Galaxy verkoopklaar te maken. Er rammelt ergens een stabilisatiestang, en er is ook nog iets elektronisch niet helemaal in de haak met het turbo-gedeelte van de diesel. Verder istie puik. Het spijt me dat ik (na dik 40.000 kilometer) afscheid moet nemen van deze auto, maar jaren niet gebruiken en wel elk jaar twee- of drieduizend euro afschrijven is ook zo wat. In de aanbieding dus een brave, trouwe bordeauxrode Galaxy uit 2001, 241.000 km, 7-zitter. Iemand interesse?

Een terugkerende elektronische storing in huis is inmiddels wel opgelost. De laatste tijd sprong met enige regelmaat de hoofdzekering eruit. Alle digitale klokken weer instellen, je kent het wel. De ellende begon nadat de Oxxio een nieuwe digitale meter had geplaatst. Volgens mijn man - gediplomeerd storingstechnicus elektro - kon het zijn dat de nieuwe meter gevoeliger was voor kleine spanningsverschillen en daarom sneller afsloeg. Tot ik een keer wat aan het rommelen was in de kelder, en het licht weer uitviel. En ik bovenaan de keldertrap hoorde: "ikke lamp uit gedaan." Bleek onze Anthony met zijn grijpgrage tengeltjes precies bij die interessante schakelaar te kunnen... Gelukkig vergoedt de kinderbijslag veel.

Ondertussen weten we de exacte datum van ons vertrek nog steeds niet. Als de afgifte van de werkvergunning (die Marcel moet ophalen bij de ambassade in Den Haag) echt niet op tijd rond komt, dan is er nog de noodoptie dat ik met de kinderen vooruit reis. Als echte Afrikaner voortrekker, zeg maar. Maar hopelijk komt het niet zover!