Snipers op 't dak

OK, Zuid-Afrika staat als een redelijk crimineel land te boek.
Niettemin moest Marcel toch effe wennen aan tot de tanden toe bewapende snipers, die sinds kort 's nachts op het dak zitten bij BAT Heidelberg.
De peukenfabriek is in verhoogde staat van paraatheid sinds een week of twee geleden een paar onverlaten op een zondagavond het terrein binnendrongen, overigens zonder iets te stelen. "Kwestie van uitproberen hoe de bewaking hier reageert", wisten zijn collega’s.
Conclusie: vermoedelijk is er een overval op handen. Gevolg: bewakingscommando’s in volle gevechtsuitrusting op het dak, geweren op scherp. "Je kijkt toch anders over de parkeerplaats als je na de avonddienst naar je auto loopt", aldus Marcel. Duiken!

Smalltalk
Dorien ziet in de krant een foto van mijnwerkers bezig in een goudmijn, toch wel een van de major economische activiteiten hier. "Hé mama! Hebben ze hier iets onder de grond gevonden of zo?"

Anthony bestudeert de minimiertjes die door de woonkamer scharrelen. Ik zeg dat hij ze wel dood mag maken, maar daar wil hij niets van weten. "Nee mama! De miertjes zijn mijn beste vriendjes!" Even later mept hij ze met de vliegenmepper tot moes. Waarom? "Oh, nu moeten mijn vriendjes slapen."

Zelf vanochtend ook nog een minder goede daad verricht: grote bruine spin ge-doomed. Nou ja, vooral z’n poten waren groot (neehee, geen hooiwagen! Die mag rustig blijven zitten.) Vermoedelijk was het een jonge rain spider, die heten zo omdat ze niet van regen houden en dan het huis in trekken. En het zeikt hier al twee dagen.
Dit exemplaar met een pootspanwijdte van een centimeter of vier was nog een kleintje, ze kunnen gemakkelijk tien centimeter worden! Slik. Op zich schijnen ze niet heel gevaarlijk te zijn – ze bijten wel maar ze jassen geen gif mee naar binnen. Toch wacht ik dat niet af.

En nog iets: vandaag in The Star een verhaal over het ministerie van Home Affairs, en hun zogenaamde efficiëncyslag, met foto’s van het archief waar ze de aanvragen voor verblijfs/asielvergunningen bewaren. Zie plaatje van de krantenpagina. Tot voor kort zat onze aanvraag dus ook ergens in deze composthoop van kartonnen dozen... Nog een wonder dat het niet langer heeft geduurd en dat het uiteindelijk is goedgekomen.