Het leuke van de sjoenalestiek is dat je ook af en toe op pad mag. Afgelopen week het internationale congres van de vereniging van varkensveeartsen gecovered. Die hadden bedacht dat Durban wel een mooie locatie was voor hun tweejaarlijkse samenzijn. Aangezien de meiden toch schoolvakantie hadden, mijn reis en verblijf worden betaald en een éénpersoonskamer in een hotel in Durban per nacht net zo veel kost als een zespersoons selfcatering-appartementje in Umdloti, gekozen voor het laatste.
Omdat we toch één bed over hadden, mocht Margriets schoolvriendinnetje Dineo ook mee. Zij woont samen met een broertje bij haar oom en tante. Ouders, oma plus merendeel van de volwassenen in de familie zijn al met de HIV-zeis weggemaaid door Magere Hein. Dineo lijkt daardoor tamelijk getraumatiseerd, ze is heel stil en verlegen, praat nauwelijks (ook thuis niet) en ze is heel bang dat haar laatste tante ook doodgaat. Maar ze is niet zó in zichzelf gekeerd dat je er geen contact meer mee krijgt. Het is een heel lief schatje en zo’n meisje gun je echt een weekje weg. Tante ís namelijk wel breed, maar ze hééft het niet zo breed… En bovendien wilde ik wel eens weten hoe dat nou in het echt is, een stíl kind;)
Maandag afgereisd naar Umdloti, 25 km boven Durban. Ons appartementje lag pal aan het strand/Indische Oceaan. De website was weliswaar iets veelbelovender dan de werkelijkheid (niks geen vaatwasmachnie, geen ingebouwde wasdroger en geen winkels op loopafstand of je moet een training voor de Nijmeegse ook als zodanig tellen)en de ruimte was aardig krap, maar wel echt aan het strand. We konden vanaf het balkon zelfs dolfijnen zien spelen.
Maandag, dinsdag en de woensdag- en donderdagochtend heb ik gewerkt. Zij het met een bonkende koppijn en ruim 39 graden koorts, maar met een vracht paracetamol ging het net. Ik lag er ’s avonds eerder op dan de blagen! Was wel een beetje ongezellig voor Mars.
Hij heeft vooral met de kids aan het strand gekeuteld. Die hebben zich uiteraard super vermaakt in de branding, schelpen gezocht etc. Dineo heeft ook geweldig genoten. Voor de verandering is Dorien nou eens niét in aanraking gekomen met een bluebottle-jellyfish, zo'n gemeen blauw kwalletje met verschrikkelijk brandende tentakels.
En rustig dat het was! Want hier is het WINTER en geen Zuid-Afrikaan die dan naar het strand gaat. Voor ons was het met 23 graden en een heerlijk zonnetje prima strandweer, maar in Durban zie je dan echt alleen dik ingepakte hengelaars op het strand en hardcore wandelaars.
Woensdagmiddag ook nog naar Shaka World geweest, een soort Dolfinarium met zeehondenshow en dolfijnenshow - maar met de verrekijker vanaf het strand naar de 'echte' dolfijnen kijken, is toch stoerder!!
Gisteren op de terugweg nog even bij Heather/GGA langs gereden (kwam mooi uit, onder lunchtijd) en gisteravond waren we weer thuis.
Nou heb ik een stapel technische verhalen in het kladblok en op cd’s en USBsticks die ik nodig moet uitwerken, en de kids hebben nog twee weken wintervakantie. Dat komt dan weer minder goed uit. Anyway, rap aan de slag dan maar!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten