Bushman trail

En toen was ik zomaar een paar dagen uit de lucht! Marcel had bij wijze van verrassing - wegens 17 jaar getrouwd – een driedaagse trip naar de Kruger geregeld. Woensdag heen, zaterdag terug. De kids bleven mooi thuis, Richard paste op, met de buurvrouw als achtervangster.
Vanuit het Bushman Camp (in het uiterste Zuid-Westen van Kruger) maakten we dagelijkse wandelexcursies de bush in. Onder begeleiding van twee rangers, die waren gewapend met een ongelofelijke hoeveelheid kennis van de natuur en twee jachtgeweren. De groep telde in totaal 8 man. Behalve ons waren er vier Amerikaanse jongens van West Point en een Zwitsers stel uit Johannesburg. ’s Ochtends vroeg werden we wakker gemaakt; bak koffie en beschuit en dan op pad. Over de dierenpaadjes, kijken hoe dichtbij we bij het wild konden komen. Dat valt nog niet mee, want je valt als wandelaar best wel op, en je moet ook niet te dicht bij komen. Maar het was wel gaaf, lekker struinen door de natuur. En veel wild gezien, maar meer vanuit de verte. We konden wel tamelijk dichtbij een olifant komen. Halverwege een soort bushontbijt/picknick, en tegen het middaguur weer terug. Lunchen – met dampend maïsbrood - relaxen en ’s avonds nog een stuk lopen of een gamedrive. Dat deel van Kruger Park is ook niet open voor de ‘gewone’ toerist in de auto, dus je komt verder geen kip tegen. Alleen parelhoenders en patrijzen. We hebben ook bushman (Khoi/San) rotstekeningen gezien.




Vlakbij het kamp lag een watergat, daar kwamen ’s avonds de olifanten en de neushoorns drinken. Tel daarbij de leeuwen en het luipaard (tijdens de gamedrive) en de buffels (heeel in de verte) en we hebben de hele Big Five afgevinkt. Maar het meest nog genoten van het met z’n tweeën zijn – heeerlijk rustig, zo zonder de blagen! Daar waren we wel aan toe, na 11 jaar.

Vanochtend heeft Marcel de overgespoten Jeep ook opgehaald; hij is nu kaki gecombineerd met rode Afrika-modderspatten. Permanent vuil, als aandenken aan de Zuid-Afrikaanse dirt roads. Nog een week of wat, dan tuffen we ermee door Arnhem. Als het tenminste lukt met de exportvergunning.