vrijdag 4 september 2009

Seniorenclub

Het blijft een komen en gaan van gasten; dinsdag zwaaiden we de familie Mikmak uit en diezelfde avond kwamen de schoonouders aan, met ome Jannes en tante Wil. Donderdag is de seniorenclub weer vertrokken; ze gaan met z’n vieren een maandje rondtoeren. Ze zitten nu in de Drakensbergen.

Dit weekeinde zijn we ook onder de pannen met allerlei feestelijkheden. Zaterdag de bruiloft van Brendan & Monique in Howick, vlakbij Pietermaritzburg, en zondag per kerende post terug naar Pretoria, voor de verjaardag annex zevenjarige bruiloft van Jannes & Wil. We vieren tegelijk ook maar de verjaardag van Dorien, die wordt maandag 8. Ja, 8 alweer!

Vandaag heb ik ook een persoonlijke pedagogische drempel overschreden: we zijn overgegaan tot de aankoop van een dvd-speler voor in de auto, met twee van die schermpjes voor op de hoofdsteunen. Op sterk aandringen van echtgenoot, vanwege een serie lange autoritten die eraan zit te komen. Ik was (en ben eigenlijk nog) er ergens op tegen. Waarom zouden kinderen zich alleen maar rustig en normaal kunnen gedragen als ze tv kijken? Wat is er mis met een boekje lezen, muziek luisteren, auto’s tellen? Of bavianen tellen? Straks zitten die verwende blagen ín het Kruger Park te kijken naar The Lion King – terwijl ze er middenin zitten. Dat staat me tegen.
Maarrr... Feit is dat het regelmatig heibel is tussen het drietal op de achterbank, dat we nogal eens (dreigen met) een mep uitdelen met de wegenkaart en dat ik jaloers kijk naar Afrikaners die hun oncontroleerbare kroost achterop in het bakkie van de pick-up vervoeren, en zelf voorin in de geluidsdichte cabine zitten. Qua verkeersveiligheid slaat het natuurlijk helemaal nergens op, maar ik kan het me zó goed voorstellen... Stressvrij rijden en ondertussen gewoon een gesprek kunnen voeren is ook wat waard.
We gaan het apparaat morgen (4,5 uur naar Howick) uitproberen. Wee de gene die ruzie durft te maken om het schermpje, de koptelefoon of de afstandsbediening.

Bijgaand nog een foto van Anthony met z’n mooie nieuwe Winnie de Poe-trui, hausgemacht volgens oma’s recept. Hij was er geweldig blij mee (ook met de oranjepet) en hij wou zelf graag dat ik 'm op de foto zette.
Het is hier nu volop lente, met 27, 28 graden overdag, maar van Toon mag het wel weer winter worden. "Mama, wanneer wordt het weer koud? Want ik wil zo graag mijn nieuwe trui aan." Ach wat maakt dat uit, dan ga je toch gewoon in je trui naar school!!

NB:
nog de complimenten voor Jan van De Kaashoeve uut Doetinchem, de nieuwe voorraad komt precies op tijd!!

1 opmerking:

Anoniem zei

Hey Gineke,

Ik had een beetje hetzelfde; leuk voor de dames achterin zo'n dvd-speler, maar; zien ze dan de koeien nog wel, de paarden en de pony's en de vogels die vaak bij bosjes nu in de weilanden zitten? Het is bij ons een kwestie van heeel af en toe dat ding mee. Hier in Nederland hebben we 'm zelfs nog maar een gebruikt (in juni gekocht, op vakantie wel vaker aangehad). Dvd-loze ritten zát nog, waarbij ze altijd nog reageren 'oh wat een mooie pony, hij was bruin en had blonde manen!' en 'zie je, een luchtballon!'.
Komende weekend hebben we een feest in Eindhoven. Gaat de dvd wel aan. Alhoewel, als ze nou in slaap vallen in de auto (zonder film dus) is misschien ook wel lekker.... Houden ze het 's avonds misschien weer langer vol. We zien het wel. Lekker slapen na t feest doen we toch wel, althans daar ziet het naar uit vanwege een 'superior room' in een hotel met 'kingsize' bedden... We hoeven dus 's nachts niet terug naar Zwolle (en niet al om 11 uur uit te checken, maar pas om 17 u).

Groeten,
Inge vandenH