Gisteren voor het eerst eens rondgekeken in BAT Heidelberg. De sigarettenfabriek had een speciale open dag voor familieleden van de 1.700 medewerkers. Met rondleidingen langs de tabaksbewerking, sigaretten- en filterafdeling en de sigarettendoosjesproductieafdeling (6 x woordwaarde). Oftewel: Marcel in z’n natuurlijke habitat gezien. Zie foto. Stiekem gemaakt met de lispeltuut.
Er staan min of meer dezelfde apparaten als bij BAT Zevenaar, maar ze lopen op pakweg driekwart van hun capaciteit omdat het merendeel van de machinebedieners, de techneuten en het management ook over ongeveer driekwart van de (Nederlandse) capaciteit beschikken. Het ademt allemaal nou niet bepaald efficiëntie uit. Het motto is: penny wise, pound foolish. Maar goed, met veel storingen gaat de werkdag lekker snel voorbij, zeg maar!
Verder is het hier nu echt grote zomervakantie voor de kids. De afgelopen week werden ze elke ochtend tot 13.00 uur lekker bezig gehouden door de Heidelbergse methodistenkerk, die in de vakanties altijd een week Holiday Club organiseert, soort jonge jeugd-avonden maar dan een week lang. Gisteren de afsluitende avond, met goochelaar. Margriet mocht ‘m nog een nummertje assisteren (zie foto) en scoorde daarbij nog een chocoladereep. Na afloop: boerenwors-broodjes. Vreten is alles in ZA!
Zolang de kids op de holiday club waren, kon ik nog een beetje werken thuis. Heb me onder meer onledig gehouden met het invullen van het M-biljet van 2007, moerse stapel belastingformulieren voor wie geëmigreerd is. In de onnavolgbare logica van de dienst hadden ze alleen voor mij een set opgestuurd en niet voor Marcel. Terwijl ik dat pakket juist voor m’n fiscale partner (was u héél 2007 getrouwd?) had besteld. 2007 nog? Jaahaa, want ik heb al drie keer eerder papieren besteld en steeds niet de goeie gekregen. Leuker kan ik het ook niet maken. Ook niet makkelijker: het M-biljet is ongeveer het enige wat je níet online kunt invullen.
De komende tijd zullen de meeste activiteiten op een wat lager pitje komen te staan. Volgende week donderdag komen pa en moe Lozeman en die blijven tot kort voor de jaarwisseling. Vervolgens gaan we zelf nog een week of twee op vakantie. We mikken op de Wild Coast (vlakbij waar Marcel vroeger heeft gevrijwilligd) maar Martie mag het regelen, dus dat gaat nog een verrassing worden. Zal wel weer last-minute worden...
In elk geval vieren we oud & nieuw net als vorig jaar bij Nigel en Claire in Kokstad, dat is al een mooi eind in de richting van de Wild Coast. De planning is om dan door Lesotho weer terug te reizen. Een soort mini-rootsreisje voor Anthony; zijn biomoeder komt uit Lesotho. En Marcel wil al heel lang een keer de Sani Pass over met de 4wheeldrive, dus daar moest het nou ook maar een keer van komen.
Kortom, in goed Achterhoeks: eerst mar es effe kieken en dan zien wie ’t nog wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten