Mazzel

We hebben echt mazzel gehad. Stinkende mazzel. Je weet niet waar je in terecht komt als je ongezien een gemeubileerde wonining huurt, maar het had nog véél erger kunnen zijn. Wij hebben alleen een paar onvervalste Buunderkamp-lampen hangen (model 'Bauer', voorzien van spiegel, plastic kristallen bungeltjes en parelmoeren lampekap in schelpvorm) en gemakkelijke leunstoelen van het type dat mijn oma ook hoogst gewaardeerd zou hebben.

Maar als je de meubels van hier ziet... Zomaar een greep uit de lokale Leen Bakker-folder: bedden met waanzinnig grote, bewerkte ombouwen, bijpassende kaptafels en knoerten van stoelen. Je vraagt je af hoe mensen zo’n compleet ameubelement in een RDP-huisje krijgen. Wordt er waarschijnlijk gewoon omheen gebouwd. En dan nog dertig jaar afbetalen.

Ook het blanke deel der natie heeft doorgaans een wat meer pompeuze smaak dan de gemiddelde Hollander. Enorme eiken wandmeubels, die wij alleen nog kennen uit de dikke Wehkampgids van 1984, worden hier nog zat verkocht. Lederen zithoeken, eetkamerstellen, het is doorgaans allemaal lompzwaar, met authentiek houtsnijwerk en zwaar gestoffeerd. Alsof het zó van de ossewagen is afgeladen. En tja, ten tijde van de Grote Trek bestond Ikea natuurlijk nog niet. Het Zwödse warenhuis heeft heeft het ook nog niet aangedurfd om deze recent ontsloten gebieden te ontginnen.

Marcel vindt het allemaal even prachtig. Die houdt wel van goed fout. Grijnzend: "Zullen we zo’n bed mee naar huis nemen?" Kdacht het niet! Ook omdat ze hier alleen maar boxspring-bedden hebben, met matrassen met een ernstig stugge vering (goeie wegligging…)


We hebben hier speciaal nog een zachter matras gekocht, maar het blijft een spartaans ding. Inderdaad, je slaapt nergens zo lekker als thuis = Arnhems no-budget grenen bed van rettekeket met verstelbare lattenbodem en matras van koudschuim. Ook niet bepaald stijlvol, maar ’t slaapt super! Nog vijftien maanden afstrepen.

Behalve de Wehkamp-meubels kom je hier nog wel meer dingen tegen die in Nederland al lang zijn uitgefaseerd. Hier wordt nog steeds heel veel gefaxt, en vind je dus nieuwe faxapparaten in de aanbieding, en rollen faxpapier. En cheques uitschrijven doen ze hier ook nog. Als de ziektekostenverzekering ons iets vergoedt, vinden we een cheque in de post. Moet je dan mee naar de bank om het geld op je rekening te laten zetten. Behalve travellers cheques (in ‘92 voor het laatst gebruikt) had ik nog nooit een cheque in handen gehad! Sta je daar een beetje onnozel aan de bankbalie, eh, ja, hoe werkt dit verder? Ach, het heeft ook wel weer z’n charme. En zo lang het internet er niet uit ligt, kan ik het nog wel volhouden in het stenen tijdperk...

NB: Vanavond nog een goed gesprek met de dochters.
Margriet: "Ik ga het net zo doen als jullie. Ik ga pas seks hebben als ik getrouwd ben. Want anders krijg je misschien een baby terwijl je er nog veel te jong voor bent."– Goed plan schat, doe maar rustig aan. Papa en mama waren ook zes jaar getrouwd voordat jij kwam.
Zegt Dorien: “Ik ga gewoon seks hebben als ik eenzaam ben..”
- ??????????????
“Nou, als ik denk: nou zou het wel gezellig zijn om een kindje te hebben. Dan pas.”
- pffffffffffffffffff...