Even dacht ik verlost te zijn van het schrijven van stukjes. Maar zelfs tijdens mijn zwangerschapsverlof moet ik er toch weer aan geloven om woorden aan het papier toe te vertrouwen. Want natuurlijk heb ik via de webmail en de tamtam meegekregen dat jij de redactie van het Agrarisch Dagblad nu echt gaat verlaten. Al had je me dat gelukkig al wel ingefluisterd, zodat het nieuws ook weer niet geheel onverwachts kwam.Meer dan 8 jaar ben je mijn collega geweest en ik de jouwe. Gelukkig heb ik zoveel last van zwangerschapsdementie dat ik me er niet aan waag anekdotes op te hoesten. Ben ik sowieso al niet goed in. Ik begin nu – de weeën zijn nog niet eens begonnen – al te hijgen en te puffen dat ik een leuk afscheidsstukje voor je in elkaar moet zetten dat op je weblog mag prijken.
Ik maak dan ook maar geen leuk stukje. Want het is natuurlijk helemaal niet leuk dat je vertrekt. Weer een stukje gezelligheid minder op de redactie. Weer 14 jaar ervaring weg. Weer… (vul zelf maar in).
Het ga je goed in Zuid-Afrika met je gezin.
Annet van den Berg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten