Brrrrrrrrasta

Nog even en de schaatsen kunnen uit het vet! Achtjes draaien op het zwembad. Zuid-Afrika maakt zich op voor een bizar koufront; er wordt zelfs sneeuw voorspeld in de Drakensbergen. Vanaf de Zuidpool buldert er een venijnige wind. In Joburg komt het kwik tot vrijdag amper boven de 13 graden. Kan het bier gewoon weer in de schuur ipv in de koelkast. Ineens komt de kerstversiering in winkels en dorpsstraten ook niet meer zo bizar over.

Beetje sneu wel voor mede-Hoogkamper Willem N., die zondagavond zomaar even op de koffie kwam. Hij vliegt eind van de week al weer naar huis. Als de wind zo blijft blazen, is-ie in vijf uurtjes thuis...

Maar waar heel Zuid-Afrika zich vandaag écht druk over maakte, is de verkrachting van het nationale volkslied door een gesjeesde Rastafari. De in Parijs woonachtige Zuid-Afrikaan Ras Dumisani en twee clowneske bongo-spelers gaven hun versie van het Nkosi Sikeleli Afrika ten beste, voorafgaand aan de rugbywedstrijd Frankrijk-ZA vrijdag in Frankrijk. Werkelijk tenenkrommend slecht, vals en onherkenbaar als de nationale hymne. Rugby-bokken collectief over de zeik. Worden zulke volksliedzangers niet van te voren gescreend? Achteraf verbaast het niemand dat Zuid-Afrika het oefenpotje verloor met 13-20.

Eén voordeel heeft het: de verbroederende factor is ongekend hoog. Nog nooit was de verscheurde regenboognatie het zó roerend eens: deze man mag nooit, nooit, nóóit meer zingen. Hasta la pasta, Rasta.