Zo, de Jeep heeft z’n vierwielaandrijvingsdoop gehad. Hij kwam goed van pas in Mbuluzi Game Reserve in Swaziland. Afgelopen weekend moesten we ‘uit nood’ even de grens over om Marcel z’n verlopen visum te vernieuwen. Nu is dat niet helemaal gelukt (hij heeft geen nieuw visum maar moet zich binnen een week melden bij Home Affairs – mooi klusje voor Hassle Free Immigration om dat te regelen!!) maar het weekendje was fijn.
We gingen wel wat vertraagd van start. Marcel moest vrijdagochtend nog even bij de BAT-fabriek langs om onze paspoorten op te halen, komt-ie terug met de mededeling dat we voor het aanvragen van de werkvergunning óók nog snel de originele geboortebewijzen van onszelf en de kinderen moeten inleveren én een uittreksel uit het huwelijksregister, én Anthonys adoptiepapieren. Die wil Hassle Free Immigration ineens gisteren hebben.
Dus ik heb vrijdagochtend éérst nog uitgebreid zitten bellen en mailen met de gemeente Arnhem (geboortebewijzen Margriet en Dorien), Nijkerk (Ginus), Renkum (trouwregister) én Wymbritseradeel (Marcel). “Wilt u informatie in het Nederlands? Toets één. Wilt u informatie in it Frysk? Toets twa.” Overal weer kopieën van onze paspoorten naartoegemaild en gevraagd of ze de papieren asjeblieft konden faxen naar de BAT. Twee uur mee bezig geweest. Potverdepotver, als ze dat nou eerder hadden gezegd, hadden we ze al lang klaar kunnen hebben liggen! Wat, ik had ze nog uit Nederland mee kunnen nemen. Toon z'n geboortebewijs etc. hebben we gelukkig wel hier liggen.
Duuussss....Met enige vertraging op pad Swaziland toe. Bij de grens ging het redelijk soepel, maar Marcel moest wel duizend rand boete dokken omdat hij langer in ZA is dan zijn visum toestaat. Gelukkig hadden ze de kinderen op mijn paspoort afgestempeld want die waren feitelijk ook illegaal.
Toen we de grens over waren was het al bijna donker en moesten we nog op zoek naar Mbuluzi Game Reserve. Nou is Swaziland een mooi, vriendelijk land, maar de bewegwijzering houdt niet over. Of in elk geval spoort de kaart niet met de weg. De nummers van de wegen (M5, M2) staan voor het gemak ook niet op de kaart. En na 19.00 uur is het er absoluut pikkedonker. Lantaarnpalen kennen ze niet, er zitten kattenogen op de weg en da’s al.
Beetje gegokt, maar we zijn er gekomen. En allemensen, wat een mooie lodge voor niet te duur!! Heel ruime rondavel-style huis, sfeervol ingericht, grote slaapkamers, twee badkamers, overal airco en tenminste ruim voldoende spullen in de kast. (Ik irriteer me blauw aan die zespersoons huisjes waar dan ook precies zes bordjes en zes kommetjes in staan, en niks extra…)
De lodge stond langs de rivier, met nog een groot terras aan de waterkant. Heerlijk rustig, volledige privacy midden in de bush. Bavianen gezien, blauweballenapen, wrattenzwijn, zelfs nog een slang, en ’s avonds bushbaby’s in de bomen (soort aapjes) en klipdassies onder de palmstruiken. Beetje om het kampvuur gezeten, wijntje d’r bij, zacht kabbelend stroompje op de achtergrond. Super relaxed!
Vrijdagavond was het laat geworden (voor 17 euro met het hele gezin uitgebreid gegeten in de Simunye Country Club) en dus zaterdag kalm aan gedaan, boodschappen gehaald, beetje beessies gekeken en gebraaid. Zondagochtend wilden we er vroeg uit voor een gamedrive, maar die blagen van ons wilden maar niet wakker worden… Zul je altijd zien.
Een heerlijk weekend dus, met als enige minpuntje voor Marcel dat hij van z’n enkels tot z’n liezen is lekgeprikt door zandvlooien of iets dergelijks. Jeukt gelukkig alleen als je ernaar kijkt.
Verder wil de achterklep van de Jeep niet meer van het slot – is natuurlijk op zich niet slecht hier in Gangster’s Paradise, maar echt handig is het ook niet. Mooi klusje voor Marcel, en anders mag VeeMotors zorgen dat het weer goed komt. Er zit een maand garantie op.
Nou, ben benieuwd wat voor paperassen we morgen weer moeten aanleveren.
Weest gegroet,
Gien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten