Imelda

Vroeger, toen ik nog jong en onbedorven was (zeg maar: zo'n zes weken geleden) had ik nog het idee dat 'je huis gemeubileerd verhuren' toch wel wat gemakkelijker zou zijn dan een volledige verhuizing. Overrijp geworden, weet ik inmiddels wel beter: het is een MONSTERKLUS! Oké, de grote meubelstukken kun je laten staan, maar voor de rest is het gewoon een volledig verhuizing. Alles in huis gaat letterlijk door je handen. En dan niet alleen om in te pakken,weg te knikkeren of op zolder te zetten. Alles moet ook SCHOON. Er komen immers mensen die jouw huis gaan huren, dus... De vetpot brandschoon, de keuken uitgesopt, nieuw filter in de afzuigkap, aanslag verwijderd uit de toiletpot (nachtje WC-eend ultrastrongpowergel laten intrekken - wonderspul!! Sorry ecosysteem!!) en noem maar op.
Dan tel ik al het klussen van de afgelopen weken niet eens mee. Dat was natuurlijk ook voor een groot deel welbegrepen eigenbelang, want dat strakke laminaat en die scheur- en bladdervrije muren zitten er over een jaar of twee ook nog wel.

Inmiddels zijn we ernstig in het inpakstadium beland. We mogen van British Airways per persoon 1 koffer meenemen van maximaal 23 kilo. Keer vijf is dat 115 kilo. Dat lijkt heel wat, maar je bent er zó. Alleen aan de broodnodige kinderboekjes zitten we al over de 10 kilo. Gelukkig kun je koffers bijkopen. Als je dat online doet, is dat 112 euro per 23 kilo, dus daarvan hebben we er maar twee bijgeboekt. Beetje jammer is wel dat British Airways die prijs voor extra bagage na 1 november zo ongeveer halveert...

Omdat we via Heathrow vliegen, hebben we nog een nadeeltje. Op alle BA-vluchten mag je 1 stuks handbagage PLUS 1 tas of laptop meenemen. Echter, vanwege de extra veiligheidsmaatregelen geldt voor iedereen die een tussenstop maakt op of vertrekt van een Brits vliegveld een maximum van 1 stuks handbagage. Shit! Moeten we die laptops weer ín de handbagage proppen. Ergens in de krochten van de BA-site kwamen we gelukkig nog wel een recente versoepeling tegen: muziekinstrumenten mogen sinds kort wél als 'extra' handbagage mee, mits ze door de scan kunnen. Dat scheelt weer. Marcel wil graag 1 akoestische en 1 elektrische gitaar mee, die kilo's tellen dus mooi niet mee bij de rest van de bagage.

Even een schetsje van een sfeervolle huiselijke discussie hieraan voorafgaand.
"Mars, móeten alletwee die gitaren mee'?"
- "Já-haa!"
"Waarom dan? Je kunt er toch maar op één tegelijk spelen."
- "Ik wil gewoon lekker muziek kunnen maken."
"Neem dan een mondharmonica mee!"
- "NEE!!! Gooi jij er maar een paar schoenen uit. Dértien paar! Imelda Marcos!!"

U begrijpt, beste lezer, het gaat allemaal geheel volgens het principe van de liefdevolle harmonie. Maarrrrrrrr... Er staan ondertussen zes digitaal afgewogen koffers klaar met elk 23-en-een-klein-beetje kilo's. Een zevende mega-sporttas is voor het laatste restje. Daar mogen te zijner tijd nog zo'n drie kilo aan toiletartikelen en moet-eigenlijk-ook-nog-mee-dingen in. Dat wordt schrappen, Imelda...